Өлең, жыр, ақындар

Аспан қызы

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1625
Аспандағы ауылдың қызы,
Күліп жүргейсің жердің бетінде!
Жердің бетіне келдің бе түнде?
Пенденің киіп терісін.
Мен жазған жырды желдің өтінде
Оқып көр сәулеш,
Көзіңнен мұздақ ерісін!
Перизат – болмыс отқарағыңда
Орынсыз мұңның табы бар,
Өзіңе қарай оқталамын да
Қаймығатыным тағы бар.
Бейтаныс бейне
мейманы түнгі түсімнің
Түсімде тағы күрсіндің!
Түсінбей тілін тылсымның,
Алдыңда талай қымсындым!
Шарт емес шығар соңынан бару,
Аспанды мен де аңсағам.
Айдың нұрына шомылған ару,
Арзу айтпаймын мен саған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен қайдасың?

  • 0
  • 0

Аңғармаудың
Не деген шебері едің.
Қар боп жауғам,
Тамшы боп себеледім.

Толық

Эхоның мұңы

  • 0
  • 0

Тереңдік іздедім кеңдіктен,
Іздейді білемін ел біткен.
Көркіне жұтына қарайтын,
Нарыс* па ең, сен әлгі мен күткен!

Толық

Сезім

  • 0
  • 0

Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.

Толық

Қарап көріңіз