Өлең, жыр, ақындар

Аспан қызы

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1330
Аспандағы ауылдың қызы,
Күліп жүргейсің жердің бетінде!
Жердің бетіне келдің бе түнде?
Пенденің киіп терісін.
Мен жазған жырды желдің өтінде
Оқып көр сәулеш,
Көзіңнен мұздақ ерісін!
Перизат – болмыс отқарағыңда
Орынсыз мұңның табы бар,
Өзіңе қарай оқталамын да
Қаймығатыным тағы бар.
Бейтаныс бейне
мейманы түнгі түсімнің
Түсімде тағы күрсіндің!
Түсінбей тілін тылсымның,
Алдыңда талай қымсындым!
Шарт емес шығар соңынан бару,
Аспанды мен де аңсағам.
Айдың нұрына шомылған ару,
Арзу айтпаймын мен саған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезім

  • 0
  • 0

Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Қалай қалың,
Жүрсің бе аман, текті адам?
Осы сені іздегенде, кеудемде,
Жүрек емес, сыздауық бар деп қалам...

Толық

Бөтендік

  • 0
  • 0

Уақыт қайдан бағаласын құнымды?
Кеміреді кетік етіп ғұмырды.
Жын біткендер жер бетінде ойнап жүр
Аспанша айтқан түсіне алмай тілімді!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар