Өлең, жыр, ақындар

Мен – өртпін

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2394
Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.
Ойыннан өрт шықты, қарашы.
Ол өрттен дерт күшті, шамасы.
Мұң ғана жалғайтын секілді,
Мыңдаған шақырым арасын.
Сүйгізбе! Сүйгізсең, күйредің.
Өзім де күйрейтін күйдемін.
Мың атан түйені шөктірер
Мендегі бұл шердің ширегі...
Тілімді түсінгің келсе егер,
Сен өрт бол, мен емес жел сенер.
Лапылдап жанайық, басқалар
Несі бар, күйіктен өлсе өлер.
Жаныңа бір тал шоқ тастасам,
Тосылма, сені өртей бастасам.
Бұл дертті сөндіру қиын-ау
Өртімді өртіңмен баспасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалай айтшы көтереді еңсені?

  • 0
  • 0

Қалай айтшы көтереді еңсені?
Гүл көзімен сүю, тәйірі, не теңім?
Күте-күте шаршағанда мен сені
Тұрамын да гүл суғарып кетемін...

Толық

Құйып бер, тағы бар ма мұң?

  • 0
  • 0

Құйып бер, тағы бар ма мұң?
Жарқырай түссін жан нұрлы.
Шайналып өтсін бармағым
Айналып өтем тағдырды.

Толық

Мен жабықсам, сені ғана күтемін

  • 0
  • 0

Тозаңда да ішкі қуат болады,
Тамшының да салмағы ауыр білгенге...
Көлеңке де күш көрсетер ол да әлі,
Жаның мұздап қоя берер бір демде.

Толық

Қарап көріңіз