Өлең, жыр, ақындар

Мен – өртпін

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2518
Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.
Ойыннан өрт шықты, қарашы.
Ол өрттен дерт күшті, шамасы.
Мұң ғана жалғайтын секілді,
Мыңдаған шақырым арасын.
Сүйгізбе! Сүйгізсең, күйредің.
Өзім де күйрейтін күйдемін.
Мың атан түйені шөктірер
Мендегі бұл шердің ширегі...
Тілімді түсінгің келсе егер,
Сен өрт бол, мен емес жел сенер.
Лапылдап жанайық, басқалар
Несі бар, күйіктен өлсе өлер.
Жаныңа бір тал шоқ тастасам,
Тосылма, сені өртей бастасам.
Бұл дертті сөндіру қиын-ау
Өртімді өртіңмен баспасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақсат емес мәңгілікке айналу

  • 0
  • 0

Мақсат емес мәңгілікке айналу,
Мені бірақ мәжбүр етті өлмеуге.
Мәңгілікке алып келді ойлану,
Оянғанды асықпаңдар жерлеуге.

Толық

Мен ешқашан...

  • 0
  • 0

Мен ешқашан ұйқас іздеп көрмедім,
Көшірдім тек көңілдің бір өрнегін.
Ішкі ұйқастай жүрегімнің ырғағын
Болған шығар аракідік тергенім.

Толық

Сен бір күні өксисің-ау аспандай

  • 0
  • 0

Сен бір күні өксисің-ау аспандай,
Ішің толып төгілерсің жаңбырдай.
Мен сол кезде жауап қатам жасқанбай,
Шоғы сөнбей жаны күйген тандырдай.

Толық

Қарап көріңіз