Өлең, жыр, ақындар

Жүрекке кірш еткізіп сұғып алып

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1017
Жүрекке кірш еткізіп сұғып алып,
Пышағын біреу ұмыт қалдырғандай...
Ауамды әкеткендей жұлып алып,
Жайрадым, жанымды өртке алдырғандай.
Не өлмей, не босанбай пышағынан,
Көзіме жаным келіп көрінгенде,
Ажалдың қысылғанда құшағынан,
Мен көмек күттім, сенсең, өлімнен де...
Сыздықтап аққан қанмен өлең жазып,
Қалдырып кетем саған қалқан етіп.
Тіліммен өз көрімді келем қазып,
Мінезбен тағдырымды талқан етіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүлдерді де өлтіреді у қайғы

  • 0
  • 0

Гүлдерді де өлтіреді у қайғы,
Жапырағы жан тапсырып шулайды...
Бір жақынын жоғалтқандай ... зырқ етіп
Байғұс жүрек көндіге алмай тулайды.

Толық

Түсінеді...

  • 0
  • 0

Түсінеді... Қайда барар?.. Ол да адам...
Бұндай сезім бұрын менде болмаған...
Көздеріңнен сүйіп алғым келеді
Көктем болып елестейді ол маған!

Толық

Не істедің?

  • 0
  • 0

Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?

Толық

Қарап көріңіз