Өлең, жыр, ақындар

Қарақшы мен арбакеш

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1434
Жол шетінде бұта ішіне бұғынып,
Олжа күтіп, бір Қарақшы бекінді.
Көкжиекке көз тастайды үңіліп,
Іннен шыққан қарны аш Аю секілді;
Көрінді арба шамасында екінді.
«Оһо! – деді жол торушы, – жүгі мол,
Байқауымша, жәрмеңкелеп барады,
Қалғыма тек, жақсы сорпа болады,
Енді менен құтыла алмас бүгін ол».
Арбакешке: «Тоқтағын!» – деп ақырды,
Қолындағы сойылымен атылды.
Қарсыласы емес-тін тым тақымды,
Алайда, ол тыңдап жатпай ақылды,
Таяғымен қолдағы
Өз заттарын қорғады.
Арпалысты, алысты,
Қарақшы да қарысты.
Бұл жолғы ұрыс қиын соқты өзгеден:
Тісі қирап, шайнап алды тілін де.
Қолы сынып, қоштасты бір көзбенен;
Бірақ, жауыз жеңіп шықты түбінде:
Иманына келтірді,
Арбакешті өлтірді,
Шынылардан басқа сонда не өндірді?
* * *
Қарап тұрсаң, көптен-көп,
Болмашы үшін кісі қанын төккен көп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлбикенің соңғы әні

  • 0
  • 0

Дүлдүл ем Ошақтыда дара туған,
Ол баста ақын болып жаратылған.
Құйылған көмейімнен сұлу сөздер,
Үш жүздің баласына таратылған.

Толық

Қарлығаш пен құзғын

  • 0
  • 0

Өртеніп жатты бір өзен,
Болмаса-дағы ұлы өзен,
Алайда, ауыл-аймақтың
Бақыты еді бұл өзен.

Толық

Ойға кеттім

  • 0
  • 0

Ойға кеттім өзімді тексеріп көп,
Оңай емес керуен көшке ілікпек.
Жүрер ме екем еленіп ел аузында?
Қалам ба әлде елеусіз естелік боп?

Толық

Қарап көріңіз