Өлең, жыр, ақындар

Қарақшы мен арбакеш

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1174
Жол шетінде бұта ішіне бұғынып,
Олжа күтіп, бір Қарақшы бекінді.
Көкжиекке көз тастайды үңіліп,
Іннен шыққан қарны аш Аю секілді;
Көрінді арба шамасында екінді.
«Оһо! – деді жол торушы, – жүгі мол,
Байқауымша, жәрмеңкелеп барады,
Қалғыма тек, жақсы сорпа болады,
Енді менен құтыла алмас бүгін ол».
Арбакешке: «Тоқтағын!» – деп ақырды,
Қолындағы сойылымен атылды.
Қарсыласы емес-тін тым тақымды,
Алайда, ол тыңдап жатпай ақылды,
Таяғымен қолдағы
Өз заттарын қорғады.
Арпалысты, алысты,
Қарақшы да қарысты.
Бұл жолғы ұрыс қиын соқты өзгеден:
Тісі қирап, шайнап алды тілін де.
Қолы сынып, қоштасты бір көзбенен;
Бірақ, жауыз жеңіп шықты түбінде:
Иманына келтірді,
Арбакешті өлтірді,
Шынылардан басқа сонда не өндірді?
* * *
Қарап тұрсаң, көптен-көп,
Болмашы үшін кісі қанын төккен көп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңаөзен – жаңа кезең

  • 0
  • 0

Тоқ бола ма, аш бола ма?
Өзіне адам қас бола ма?
Ана емшек береді ме,
Жыламаса, жас балаға?

Толық

Қыз дегенің – тым жырақ аспан биік

  • 0
  • 0

Қыз дегенің – тым жырақ аспан биік,
Қыз дегенің – құлдырап қашқан киік.
Түбінде бір жетесің іңкәр болсаң,
Түбінде бір ілесің сұңқар болсаң.

Толық

Шашылған шегелер

  • 0
  • 0

Біз Шегеміз, Шегеміз,
Шашыламыз неге біз?
Құрылыста ұсталар
Не істесе де көнеміз.

Толық

Қарап көріңіз