Өлең, жыр, ақындар

Қарақшы мен арбакеш

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1327
Жол шетінде бұта ішіне бұғынып,
Олжа күтіп, бір Қарақшы бекінді.
Көкжиекке көз тастайды үңіліп,
Іннен шыққан қарны аш Аю секілді;
Көрінді арба шамасында екінді.
«Оһо! – деді жол торушы, – жүгі мол,
Байқауымша, жәрмеңкелеп барады,
Қалғыма тек, жақсы сорпа болады,
Енді менен құтыла алмас бүгін ол».
Арбакешке: «Тоқтағын!» – деп ақырды,
Қолындағы сойылымен атылды.
Қарсыласы емес-тін тым тақымды,
Алайда, ол тыңдап жатпай ақылды,
Таяғымен қолдағы
Өз заттарын қорғады.
Арпалысты, алысты,
Қарақшы да қарысты.
Бұл жолғы ұрыс қиын соқты өзгеден:
Тісі қирап, шайнап алды тілін де.
Қолы сынып, қоштасты бір көзбенен;
Бірақ, жауыз жеңіп шықты түбінде:
Иманына келтірді,
Арбакешті өлтірді,
Шынылардан басқа сонда не өндірді?
* * *
Қарап тұрсаң, көптен-көп,
Болмашы үшін кісі қанын төккен көп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабан мен жолаушылар

  • 0
  • 0

Күн төбеде зілдене,
Жүк артып бай үйіменен,
Төрт ат жеккен күймемен
Тырбанды.

Толық

Таралған тобылғыдай

  • 0
  • 0

Таранған тобылғыдай тәнің сұлу,
Сенде жоқ тәкаббарлық, тәлімсіну.
Ақ тілек ақ бұлақтай ақтарылған,
Жайдары жаз күніндей жаның сұлу.

Толық

Жан сақтау ма әлде қақтау ма?

  • 0
  • 0

«Бақсыға барсаң, бақтыр дейді,
Тәуіпке барсаң, қақтыр дейді», –
Деген сөз тегін бе?
Не болмайды өмірде?

Толық

Қарап көріңіз