Өлең, жыр, ақындар

Мінез

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 999
Көп болса, бір бұлт жылар маған ғашық,
Көп болса, өлең туар ширатылып.
Мен саған қол созбаймын амандасып,
Жер қылып жігерімді қират ... ... үгіп...
Көп болса, бір найзағай атылады,
Көп болса, өмір менсіз жалғасады.
Азайып жер бетінің ақымағы,
Бір ақын бір ақылмен алмасады.
Жасындай жарқ-жұрқ етер текті өлеңім,
Қолтаңба сұрап бұлттар ерген кезде,
Жәбір мен озбырлықты жек көремін
Мен саған қол созбаймын көрген кезде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не істедің?

  • 0
  • 0

Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?

Толық

Өлгім келеді!

  • 0
  • 0

Өлгім келеді! Өлгім келеді!
Тек сені ғана көргім келеді!
Қаңғырып жүрмін, қарашы маған,
Қажет пе саған желдің дерегі?

Толық

Сүю де бір, өлу де бір, о, тоба

  • 0
  • 0

Аждаhадай мен жұтып жатырсын!
Өлтір мейлі, жалқы және жақынсың.
Қасіретіңе ала кетші тастамай,
Нәубетіңе іздеп барам, шақыр шын.

Толық

Қарап көріңіз