Өлең, жыр, ақындар

Алматым!

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 650
Талпынам өзіңе ылғи болса лажым,
Қалады аулақта ұмыт өкпс-назым.
Толғаймын туған тілдің пернесін мен,
Кеудемде күмбірлейді көңіл сазым.
Қарық етіп күнде алдынан үміт шіркін,
Әр жерде қалған менің жиған мүлкім.
Талаптың сапарында жүрмін жортып,
Сағына соғып саған дүркін-дүркін.
Алайын шүйгініңе ат шалдырып,
Алдымнан тоспастай ғып жат жарлылық.
Келгенше қайта айналып кім бар, кім жоқ,
Кетейін сағынышты хат қалдырып.
Жүрекке табиғаттан сыр тыңдаған
Су екеш суың да ерке сылқылдаған.
Алатау аясының жаннатында
Кім туып, кім ержетіп, кім тұрмаған.
Алматым, айналайын, алтын бесік,
Сағынбан сені қалай өзіңде өсіп.
Иісіндей нәрестенің етеді ынтық
Бағыңның жұпар желі баурай есіп.
Алматым, мақтанышым, қолда барым,
Көрмесем көп күн сені – көңіл жарым.
Аққудың баласындай аралдағы,
Айықпай қойды өзіңе ынты-зарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөлейт-шөлде, қараша үйде туыппын

  • 0
  • 0

Шөлейт-шөлде, қараша үйде туыппын,
Панасында кереге мен уықтың.
Сарша белде тәнімді алғаш жуыппын,
Қайда жүрсем шөлейтке сол жуықпын.

Толық

Саржан

  • 0
  • 0

Қос аяқ саржанмен жер өлшегенде,
Болжап па ем жетерімді осы күнге.
«Дұрыс жаз табелімді» десе-тұғын,
Қартайды осы күні кейбір жеңге.

Толық

Қойшы перзенті

  • 0
  • 0

Шашып тұр күн шығыстан,
Арайлап таң атқанда аппақ.
Төрт түлік мал әрбір тұстан,
Шықты өріске өре қаптап.

Толық

Қарап көріңіз