Өлең, жыр, ақындар

Сүйемін мен ботаның боздағанын

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 458
Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Сүйемін мен тырнаның қайтар кезде
Зеңгір көктен «Хош, хош!» деп созған әнін.
ІІІешем менің сауыншы, өзім ақын,
Қайда жүрсем малшыға жаным жақын.
Самолетпен аспанда келе жатып,
Сағынамын колхоздың ақбоз атын.
Қой маңыраса көрмекке қошақанын,
Мен өлеңнің қозысын босатамын.
Дөңгеленген таңы аппақ ақбөкенді
Бишісіне даланың ұқсатамын.
Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Махаббаттың базары өзіңде ғой,
Күндемейді өзгеден озбағанын.
Табиғаттың төсінде өскенмін мен,
Нелер қызық басымнан кешкенмін мен.
Шала мас боп шарапсыз сахарада,
Сары желдей сары атпен ескенмін мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шырылдауық сағат

  • 0
  • 0

Шырылдайсың таң атпастан,
Шошыған жас бөбектей.
Көңілімді ашып ұйқы басқан,
Түн сағатын көбейтпей.

Толық

Жарыс

  • 0
  • 0

Мен тағдырға өкпелемен,
Бақасымды басындырған.
Сүзіспейді көк текемен,
Бәйге тарлан ашындырсаң.

Толық

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Қарап көріңіз