Өлең, жыр, ақындар

Сүйемін мен ботаның боздағанын

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 662
Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Сүйемін мен тырнаның қайтар кезде
Зеңгір көктен «Хош, хош!» деп созған әнін.
ІІІешем менің сауыншы, өзім ақын,
Қайда жүрсем малшыға жаным жақын.
Самолетпен аспанда келе жатып,
Сағынамын колхоздың ақбоз атын.
Қой маңыраса көрмекке қошақанын,
Мен өлеңнің қозысын босатамын.
Дөңгеленген таңы аппақ ақбөкенді
Бишісіне даланың ұқсатамын.
Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Махаббаттың базары өзіңде ғой,
Күндемейді өзгеден озбағанын.
Табиғаттың төсінде өскенмін мен,
Нелер қызық басымнан кешкенмін мен.
Шала мас боп шарапсыз сахарада,
Сары желдей сары атпен ескенмін мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ бұлақ

  • 0
  • 0

Сәбиімде жыр шерттің, ақ бұлағым,
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым.
Кептер атқан баладай еркелікпен,
Малта таспен көзіңді атқыладым.

Толық

Ішіңізді жол бар ма араларға

  • 0
  • 0

Ішіңізді жол бар ма араларға,
Көзбен безін қайыңның жараларға;
Көкжиектің шегіндей құлпырасыз,
Дөңгеленсе дүние, шара бар ма?!

Толық

Мақта жыры

  • 0
  • 0

Қауашақ ашқан мақта балапандай,
Талпынар күн нұрына мейірі қанбай.
Найқалып көз тартады кең далада,
Мұхитта пайда болған жас аралдай.

Толық

Қарап көріңіз