Өлең, жыр, ақындар

Сүйемін мен ботаның боздағанын

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 564
Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Сүйемін мен тырнаның қайтар кезде
Зеңгір көктен «Хош, хош!» деп созған әнін.
ІІІешем менің сауыншы, өзім ақын,
Қайда жүрсем малшыға жаным жақын.
Самолетпен аспанда келе жатып,
Сағынамын колхоздың ақбоз атын.
Қой маңыраса көрмекке қошақанын,
Мен өлеңнің қозысын босатамын.
Дөңгеленген таңы аппақ ақбөкенді
Бишісіне даланың ұқсатамын.
Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Махаббаттың базары өзіңде ғой,
Күндемейді өзгеден озбағанын.
Табиғаттың төсінде өскенмін мен,
Нелер қызық басымнан кешкенмін мен.
Шала мас боп шарапсыз сахарада,
Сары желдей сары атпен ескенмін мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық

  • 0
  • 0

Тұңғыйық, тұнық кең теңіз,
Өтеді, тасқын көшеді,
Сарқылмас теңіз – бір халық.
Толқында жүзген кемесіз,

Толық

Асыққан алыстағы ақша таңға

  • 0
  • 0

Асыққан алыстағы ақша таңға,
Сал ақшам ат шалдырмас қақсасаң да.
Қондырып аққу-айды иығына,
Салады ымырттың ол тұйығына.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Сарғайған сағынышқа шарасызбын,
Сыздайды іш, сылып тастар жарасызбын.
Сазымен домбыраның шертемін сыр,
Сабына шағым өтпес санасыздың.

Толық

Қарап көріңіз