Өлең, жыр, ақындар

Күздегі элегия

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1370
Қандай мұңды, қандай нәзік күз деген.
Бір керемет мұңға батам күзде мен.
Неге сонша сезімді боп жаралғам,
Шын бақытын өмір бойы іздеген.
Жалғастырып күнді түнім, түнді мұң.
Өлең ғана дем береді, шындығым.
Жұлдыздарды санап жүрген бала едім,
Киіз үйдің түріп тастап түндігін.
Сүйенетін жанды таппай, тірегін.
Аңсап кімді ауырады жүрегім?!
Е құдайым кешіре гөр пендеңді,
Өмір сынақ,
Сынап жүрсің білемін.
Сырлас таппай сырласатын, жүрегім.
Іштей тынып, мұңға батып жүремін.
Көңілімді жабырқатты жалғыздық,
Таба алмадым, бір емін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бекер біз...

  • 0
  • 0

Деген оңай,
Екі бөлек екенбіз.
Сыңарсыз ақ бұл дүниеден өтерміз.
Осы күнге қол ұстасып жеттік біз,

Толық

Ұлы тұран жұртына

  • 0
  • 0

Жаңа таңы Түркінің атқан ғасыр.
Тарих шындық шырылдар, ақтарғасын.
Бірлігі ортаймасын Ер Түркінің,
Өр рухы мен намысы тапталмасын.

Толық

Қорғанбек ағама

  • 0
  • 0

Сағым болып барады күн кешегі.
-Мініңді де түзейді сын- деседі.
Көкшедегі қайың мен қарағайдай,
Өнерің өлеңіңмен үндеседі.

Толық

Қарап көріңіз