Өлең, жыр, ақындар

Жездеме

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 10891
(Сәкенніц Садықұлының аруағына бағыштадым-3)

Сұм ажал өміріңді салып тезге.
Бұл өмір неге өтті қайран, лезде.
Есімді жия алмадым, естігенде,
Аңқылдап жүруші едің қайран жезде.
Төрт балаң қалды артыңда аңыраған.
Ағайын дос артыңда жамыраған.
Өз-өзіме келе алмай ,
О тағдырым,
Қандай сынақ бересің тағы маған.
Өзіңсіз «Әпке қанат» қайырылды.
Зар жылады бауырым, жайы мұңды.
Екі -ақ түйір кос жездем бар еді ғой,
Біреуінен қапыда айырылдым.
Үміт жолы бар еді, оттапты үміт.
Жыр жазам деп сендім бе, жоқтап тұрып?
Бір қызың мен үш ұлың аяқтанбай,
Жетім қозы жетілер оттап жүріп.
Ажалменен күшім жоқ белдесуге.
Амалым жоқ қайтемін сенбесіме.
Жұмақтан Алла орын берсе екен,
Жақсылығын бағалап, пендесіне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара сөзге неге жұртым тойынды?!

  • 0
  • 0

Қара сөзге неге жұртым тойынды?!
Бұрмады ма енжар болып, мойынды.
Сәйгүлігін жаяуларға мінгізіп,
Сойғыздырып қорадағы қойыңды.

Толық

Әй ағасы!

  • 0
  • 0

Әй ағасы,
Неге көңіл шекті мұң?!
Әзілдескен қандай жақсы кеш құрым.
Күнін кешпе өтінерім өмірде,

Толық

Әкемнің арнауы

  • 0
  • 0

Көшкін інім,
Тетелесім, құрдасым.
Қажығанда өзің едің сырласым.
Жарқырап бір жүрген жандар көп емес,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер