Өлең, жыр, ақындар

Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1108
Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым,
Айналдым жанға сезімсіз мүлде.
Күйінен шықтым күйреуік халдің,
Қалғанда жалғыз өзіңсіз бірде.

Жібіместейін жүрегім қатты,
Сағыну енді жат ұғым маған.
Әлеміңде мен мұң едім тәтті,
Қонақ екенмін шақырылмаған.

Ертеңді ойға алып, өкінбе бұрын,
Бақытты бүгін жанбыз білгенге.
Жалғызсың. Тыныш өтуде өмірің,
Айыққан дерттен жалғызбын мен де.

Жетілмей сезім түйнегі балғын,
Солып та жатыр қалың бау мына.
Сүймеуді сен де үйреніп алғын,
Үйреніп алғын сағынбауды да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Утопия

  • 0
  • 0

Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Толық

Асық жайлы

  • 0
  • 0

Ауыл жақты отырмын, досым, ойлап,
Тартып кетер едім-ай осы бойда-ақ.
Жиып қойып қаланың шаруасын,
Балалармен жүретін асық ойнап.

Толық

Жаным қысылып, жанып тұла бой

  • 0
  • 0

Жаным қысылып, жанып тұла бой,
Қанатын сермеп, талып қырағы ой.
Сағына берер өзіңді жүрек,
Қайырылмай мейлі зарықтыра ғой.

Толық

Қарап көріңіз