Өлең, жыр, ақындар

Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 963
Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым,
Айналдым жанға сезімсіз мүлде.
Күйінен шықтым күйреуік халдің,
Қалғанда жалғыз өзіңсіз бірде.

Жібіместейін жүрегім қатты,
Сағыну енді жат ұғым маған.
Әлеміңде мен мұң едім тәтті,
Қонақ екенмін шақырылмаған.

Ертеңді ойға алып, өкінбе бұрын,
Бақытты бүгін жанбыз білгенге.
Жалғызсың. Тыныш өтуде өмірің,
Айыққан дерттен жалғызбын мен де.

Жетілмей сезім түйнегі балғын,
Солып та жатыр қалың бау мына.
Сүймеуді сен де үйреніп алғын,
Үйреніп алғын сағынбауды да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

ЖАН-ым

  • 0
  • 0

Жанас жүре көп сенімен,
Жансырадым еңселі Мен.
Жан-жүйеңді зерттеп көрдім,
Жанымның сен бөлшегі ме-ең?

Толық

Оңтүстік көктемі

  • 0
  • 0

Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.

Толық

Утопия

  • 0
  • 0

Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Толық

Қарап көріңіз