Соңғы хат

Мен өзiңдi сағынғаным соншалық,
Қиялыммен сен тұратын мекенге,
Жатам ылғи жол салып.
Кейде қатты ойда ұйыктап кетем де,
Саған тиiс сезiмiмдi жүремiн,
Бiлдiрумен бөтенге.

Сосын бар ғой, аңсайтыным соншалық,
Қолдарыңды қолыма алып түсiмде,
Жатам сүйiп, тамсанып.
Айырылып сенен қалмас үшiн бе,
Елесiңдi кысам катты койныма,
Сиқырлы әлем iшiнде.

Қиял-түсiм, арман-мүсiн, ақ құсым,
Негiзiнде сен жайында түс көру,
Және, ойлау - таттi iciм;
Түс көрумен түн ұйқыны үш бөлу;
Шалдықтырып айкезбелiк дертiне,
Сагыныштан iшкен у.

Түсiмдесiң. Болмасаң да өңiмде,
Осы жазып отырған хат нешiншi?
Тоғызыншы кемiнде.
Осы жазып отырған хат - шешушi,
Жырым болсын саған жазған ең соңғы.
(Кеш, жүрегiм, кешiршi!)

---