Өлең, жыр, ақындар

Көрдім де сені өзгере кеттім

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 997
Көрдім де сені өзгере кеттім,
Қараша қандай кез керемет бұл.
Тәтті бір мұңға шомдым да сосын,
Жырлауға ерек сөз керек еттім.

Елестете гүл, жаз жамалыңды,
Қолға алдым қайта әз қаламымды.
Тіл қатып түнге жырымды оқыдым,
Тыңдатып күнде жазған әнімді.

Аумаған көзің дір еткен шықтан,
Биязы тәнің жібектен, шыттан.
Баурап алады, сөйлесең әрбір,-
Сөздерің жылы жүректен шыққан.

Тұрысың қандай, жүрісің қандай,
Қимылың әрбір тынышымды алды-ай.
Ақынның аңсар мұңысың балдай,
Жаралған нағыз жыр үшін жандай.

Жүрегім содан бір саған асық,
Болған жоқ-ем ғой мұншама ғашық.
Сүймесең сүйме, арманым сенсің,
Сағымдай қашып тұрсаң да қашық.

Менен де өзге қиялдаған бар,
Расында ғашық ұяң ба адамдар.
Сүйе алған жандар бақытты бірақ,
Бақытсыздар ол - сүйе алмағандар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыдатпастай құба қайғым

  • 0
  • 0

Шыдатпастай құба қайғым,
Жалғыз келдiм, жұбат, айдын.
Оралмады аққуым сол,
Ләйлiсiндей Жұматайдың.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Ақын Ә. Аймақпен қоштасар сәтте

  • 0
  • 0

Көңiлiм елең-алаң.
Неге осы өледi адам?
Тағы бiр жайсаң өттi,
Әбiлда деген ағам.

Толық

Қарап көріңіз