Өлең, жыр, ақындар

Депрессия

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 522
Бiлiп өмiр жалғанын
өз-өзiнен ашынып, –
Үмiт пенен арманым
Өлiп жатты асылып.
Әуенi мен үнi жоқ,
Өңiм бе бұл, түсiм бе? –
Жүрмiн түн мен күнi жоқ
Күңгiрт әлем iшiнде.
Жақыны өлiп жанымның
Леп тимейдi бетiме...
Алға аттасам
қабiрдiң
жетiп барам шетiне...
Бұл тiрлiкпен жаланған
Мүмкiн емес жанасу.
Көз жасы емес
жанардан
ағады ғой қара су.
Дүние бұл сұп-суық –
пайым да жоқ, парық жоқ.
Кеудем iшi сұп-суық,
көкiректе жарық жоқ.
Қысқаның да бәрi бiр,
Ұшқаның да бәрi бiр,
ұрысқаның да бәрi бiр,
Құшқаның да бәрi бiр.
Төгiп ыстық жасымды
жылай алмаймын егiлiп...
қыңқ демеймiн
басымды
ит жатса да кемiрiп!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маған ендi не дейсiң?!

  • 0
  • 0

Жерге қолымды салсам
Байлық ұстадым.
Көкке қолымды созсам
Айды ұстадым.

Толық

Білсең айтшы...

  • 0
  • 0

Айнала тып-тыныш.
Әдеттегідей
Бірде күн шығып,
Бірде жауын жауып тұр...

Толық

Жалғыз бала

  • 1
  • 0

Дүниенi шабыт қып
түргiзетiн iргеңдi,
жас отауды жарық қып
балпанақтай ұл келдi.

Толық

Қарап көріңіз