Өлең, жыр, ақындар

Депрессия

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 615
Бiлiп өмiр жалғанын
өз-өзiнен ашынып, –
Үмiт пенен арманым
Өлiп жатты асылып.
Әуенi мен үнi жоқ,
Өңiм бе бұл, түсiм бе? –
Жүрмiн түн мен күнi жоқ
Күңгiрт әлем iшiнде.
Жақыны өлiп жанымның
Леп тимейдi бетiме...
Алға аттасам
қабiрдiң
жетiп барам шетiне...
Бұл тiрлiкпен жаланған
Мүмкiн емес жанасу.
Көз жасы емес
жанардан
ағады ғой қара су.
Дүние бұл сұп-суық –
пайым да жоқ, парық жоқ.
Кеудем iшi сұп-суық,
көкiректе жарық жоқ.
Қысқаның да бәрi бiр,
Ұшқаның да бәрi бiр,
ұрысқаның да бәрi бiр,
Құшқаның да бәрi бiр.
Төгiп ыстық жасымды
жылай алмаймын егiлiп...
қыңқ демеймiн
басымды
ит жатса да кемiрiп!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қатерлі ойдан шошыну

  • 0
  • 0

Мына бір адам
Ел мен жерге
Азап әкелер
Күйедей қап-қара

Толық

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн

  • 0
  • 0

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Айтатұғын тiрлiктiң тар, кеңдiгiн,
жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Дiр-дiр еттi ол сыбыр ма әлде, күбiр ме

Толық

Кешкі бұлттар

  • 0
  • 0

Нарттанып,
маздап,
толықсып,
шашбауын жинап жарықтың,

Толық

Қарап көріңіз