Өлең, жыр, ақындар

Депрессия

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 532
Бiлiп өмiр жалғанын
өз-өзiнен ашынып, –
Үмiт пенен арманым
Өлiп жатты асылып.
Әуенi мен үнi жоқ,
Өңiм бе бұл, түсiм бе? –
Жүрмiн түн мен күнi жоқ
Күңгiрт әлем iшiнде.
Жақыны өлiп жанымның
Леп тимейдi бетiме...
Алға аттасам
қабiрдiң
жетiп барам шетiне...
Бұл тiрлiкпен жаланған
Мүмкiн емес жанасу.
Көз жасы емес
жанардан
ағады ғой қара су.
Дүние бұл сұп-суық –
пайым да жоқ, парық жоқ.
Кеудем iшi сұп-суық,
көкiректе жарық жоқ.
Қысқаның да бәрi бiр,
Ұшқаның да бәрi бiр,
ұрысқаның да бәрi бiр,
Құшқаның да бәрi бiр.
Төгiп ыстық жасымды
жылай алмаймын егiлiп...
қыңқ демеймiн
басымды
ит жатса да кемiрiп!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

...өйткені

  • 0
  • 0

Ол жүр десе,
Жүргiмiз
Келмесе де жүремiз.
О күл десе,

Толық

Тай қазан

  • 0
  • 0

Осы қазан ғажабы ғой ғажаптың,
Осы қазан қазаны ғой Азаттың...
Тұрған үнсiз ғасырларды қайнатып
Бұдан берiк қазаны жоқ қазақтың.

Толық

Махаббатқа естелік

  • 0
  • 0

Әлi есiмде сол көктемнiң сол түнi
нөсер шуы,
найзағайлар жарқылы.
Көз алдымда сол түндi

Толық

Қарап көріңіз