Өлең, жыр, ақындар

Сен және мен

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1517
СЕН ПЕРІШТЕ, МЕН ПЕНДЕ,
СЕН ПЕЙІШТЕ, МЕН ЖЕРДЕ.
МЕН ПЕРІМІН, СЕН АДАМ,
МЕН БӘРІМІН.
СЕН АДАЛ!

СЕН ЖҰМАҚ ТА, МЕН ТАМҰҚ,
СЕН ШУАҚ ТА, МЕН ҚАУІП.
МЕН АҚЫНМЫН, СЕН МУЗА,
МЕН ЖАҚЫНМЫН.
СЕН ҰЗАҚ!

СЕН БАР АҢСАР, МЕН ҚИЯЛ,
СЕН ҚАЛАМСАП, МЕН СИЯҢ.
МЕН ҚИЯН БІР, СЕН ҰШЫН,
МЕН ЗИЯНМЫН, СЕН ҮШІН.

СЕН ОҚЫРМАН, МЕН ОЙЫҢ,
СЕН АҺ ҰРМА, МЕН ОЙЫН.
МЕН ҚУ ДЕРТПІН, СЕН СЕНБЕ,
МЕН ТҮНЕКПІН, СЕН СӨНБЕ!

СЕН ҒАЖАПСЫҢ, МЕН КІРБЕҢ,
СЕН АЗАТСЫҢ, МЕН ТҮРМЕҢ.
МЕН ЖАЛЫНМЫН, СЕН ТИМЕ,
МЕН БАЛ "У"-МЫН, СЕН СҮЙМЕ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оңтүстік көктемі

  • 0
  • 0

Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Арысым еркем, арысың қайда - оғылан?

  • 0
  • 0

Келді де кетті, жанды да сөнді жұлдыздай,
Құшақтап оны қара жер қойды-ау тұрғызбай.
Қаға алмай еркін қанатын самал жел өксіп,
Аға алмай еркін Арысым жылап жүр қыздай.

Толық

Қарап көріңіз