Өлең, жыр, ақындар

Сен және мен

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1557
СЕН ПЕРІШТЕ, МЕН ПЕНДЕ,
СЕН ПЕЙІШТЕ, МЕН ЖЕРДЕ.
МЕН ПЕРІМІН, СЕН АДАМ,
МЕН БӘРІМІН.
СЕН АДАЛ!

СЕН ЖҰМАҚ ТА, МЕН ТАМҰҚ,
СЕН ШУАҚ ТА, МЕН ҚАУІП.
МЕН АҚЫНМЫН, СЕН МУЗА,
МЕН ЖАҚЫНМЫН.
СЕН ҰЗАҚ!

СЕН БАР АҢСАР, МЕН ҚИЯЛ,
СЕН ҚАЛАМСАП, МЕН СИЯҢ.
МЕН ҚИЯН БІР, СЕН ҰШЫН,
МЕН ЗИЯНМЫН, СЕН ҮШІН.

СЕН ОҚЫРМАН, МЕН ОЙЫҢ,
СЕН АҺ ҰРМА, МЕН ОЙЫН.
МЕН ҚУ ДЕРТПІН, СЕН СЕНБЕ,
МЕН ТҮНЕКПІН, СЕН СӨНБЕ!

СЕН ҒАЖАПСЫҢ, МЕН КІРБЕҢ,
СЕН АЗАТСЫҢ, МЕН ТҮРМЕҢ.
МЕН ЖАЛЫНМЫН, СЕН ТИМЕ,
МЕН БАЛ "У"-МЫН, СЕН СҮЙМЕ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ қар

  • 0
  • 0

Кербездене жайнап сылқым қыс керім,
Ағартуда дала, қырдың үстерін.
Қызықтаймын терезеден ақ ұлпа,-
Қардың билеп жапалақтай түскенін.

Толық

Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым

  • 0
  • 0

Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым,
Айналдым жанға сезімсіз мүлде.
Күйінен шықтым күйреуік халдің,
Қалғанда жалғыз өзіңсіз бірде.

Толық

Ақпан кірген еріне сылқым аттап

  • 0
  • 0

Ақпан кірген еріне сылқым аттап,
Қарын үйіп-төгіп сап тым-тым аппақ.
Бұл мезгілде кетуші-ед түлкі қаптап,
Тазысын-ап шал шықты мылтық оқтап.

Толық

Қарап көріңіз