Өлең, жыр, ақындар

Ақпан кірген еріне сылқым аттап

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 612
Қансонарда бүркітші шығады аңға... (Абай)
Шұға десе Шұға еді-ау өзі... (Бейімбет)

Ақпан кірген еріне сылқым аттап,
Қарын үйіп-төгіп сап тым-тым аппақ.
Бұл мезгілде кетуші-ед түлкі қаптап,
Тазысын-ап шал шықты мылтық оқтап.

Құсын ерткен және де, қансонарда,
Бірен-сараң қара жүр, аңшы олар да.
Бүркіттері томаға-тұйықталып,
Іштерінен дайынсып аң саларға.

Ағараңдап төбеде бұлт тұқырып,
Ауа-райы кетердей күрт құтырып.
Оны елейтін қартың жоқ, анда-санда,
Насыбайын қояды шырт түкіріп.

Дүрбісімен қарайды кейде оқталып,
Кейде қамшылатады жүрдек қағып.
Біреу қағып олжасын кететіндей,
Бой көтеріп қояды сұңғақтанып.

Ат тізесі бататын қалың қарлы,
Қансонарда бүркітші шалың нарлы.
Көз тігеді қырдағы белгіге бір,
Есіне алып жігіттік шағын барлық.

Қайран күндер дегендей күрсіне кеп,
Кейде күліп өзді-өзі бір шіренед.
Сағыныштан беймәлім тамшы жасы,
Жанарынан кетердей ыршып ерек.

Өксік қысып, езілер келді шегі,
Қарт та болсын кемсеңді жеңгіш еді.
Шал дегенім баяғы – Әбдірахман,
Әлгі белгі – Шұғаның белгісі еді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен және ол

  • 0
  • 0

Мен менсінбегем.
Ғашық болса алдыма келсін дегем.
Сұлуларды қос-қостан сүйіп жүріп,
Серілерден өзімді кемсінбегем.

Толық

1 х 0 = 0!

  • 0
  • 0

Қай сан болсын көбейт нөлге,- нөлге тең!
Оны бiлмес ғашық жандар кемде кем!
Сендiк сезiм маған деген жоқ, күнiм,
Сондықтан да өзiң үшiн мен бөтен!

Толық

Ақын Ә. Аймақтың соңғы жаза алмай кеткен жыры

  • 0
  • 0

Өлемiз-ау, бәрiмiз өлемiз-ау,
Көмемiз-ау, бiразын көмемiз-ау.
Ағыл-тегiл көз жасын төгемiз-ау,
Алла әмiрi деп сосын көнемiз-ау.

Толық

Қарап көріңіз