Өлең, жыр, ақындар

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 605
Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей,
Шыбын жан қалды неге күйбелеңдей.
О тоба, мен тағы да ғашықпын ба,
Бiр сезiм шақырып тұр сүй дегендей.

Сезiмнiң сиқыры арбап қойған ба шын,
Қайран бас қалайша ендi айналмасын.
Көз алдым құбылжыған гүл-гүл әлем,
Кiлемдей қызыл-сары жайған жасыл.

Көрмейтiн жан-ем сүю межесiн мен,
Айырды-ау бұл ғашықтық тез есiмнен.
Масайып алған сынды шарап iшiп,
Неге екен барам айнып өз осьiмнен.

Берiлiп қала берем ерсi мұңға,
Мәжнүн боп кеттiм бе екен мен шынында.
Сағымдай қолды бұлғай бергенiңше,
Бағымдай селсоқтырмай келшi мұнда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сахнадан көрініс

  • 0
  • 0

Көңiл-күйдiң тәбетiн ашар ма әуен.
Дауысыңа ұйып, алдыңда масаңдау-ем.
Күлiмсiреп қарадың сонда маған,
Әндерiңдi әуездi шашарда әуел.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Сергелдең

  • 0
  • 0

Күндерім қаншама өтті,
Өзіңсіз қараңменен.
Сағыныш сарсаң етті,
Жаным-ау, саған деген.

Толық

Қарап көріңіз