Өлең, жыр, ақындар

Жаным қысылып, жанып тұла бой

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 892
Жаным қысылып, жанып тұла бой,
Қанатын сермеп, талып қырағы ой.
Сағына берер өзіңді жүрек,
Қайырылмай мейлі зарықтыра ғой.
Зарықтыр және... Тағы да көкем.
Ақыры қоймай сағынады екем.
Арызым жоқ-ты, өзімнен көрем,
Махаббаттың бұл заңы да, не етем.
Сыңғырлап сәнқой сезімшіл бұлақ,
Оянды бақтар көзін сызғылап.
Келеді деп-ем, көктем боп ертең,
Оралды көктем, өзіңсіз, бірақ.
Келе де берер әлі сан көктем,
Тілегім солып, табысар көкпен.
Сонда да жүріп жолыңды бағам,-
Сағыммен бұлдыр жарыса кеткен.
Тосамын, тосам, біткенше өмірім,
Күмәнданса да тіптен сенімім.
Алдаса алдар, үмітімді үзбен,
Келместен менің күткен серігім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сахнадан көрініс

  • 0
  • 0

Көңiл-күйдiң тәбетiн ашар ма әуен.
Дауысыңа ұйып, алдыңда масаңдау-ем.
Күлiмсiреп қарадың сонда маған,
Әндерiңдi әуездi шашарда әуел.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей

  • 0
  • 0

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей,
Шыбын жан қалды неге күйбелеңдей.
О тоба, мен тағы да ғашықпын ба,
Бiр сезiм шақырып тұр сүй дегендей.

Толық

Қарап көріңіз