Қап барады гүл дәурен

Жүйткіп өтіп барады самала күн,
Ілесіп қанатына шағаланың
Естіртпей шарықтаған салған әнін.
Алыстатып жастықтың жағалауын
Жүйткіп өтіп барады самала күн.

Барады өтіп уақыт сымбатын ап,
Нуілдеп жүруші едік, түн қатып-ақ.
Қап барады гүл дәурен қымбатырақ.
Дірілдейді жүрегің, бірдемесін
Біреуге алған жандай ұрлатып-ап
…Ағашта қалтырайды бір жапырақ.

Аспанның ашылмай тұр реңі түк,
Таулардың түксиеді сілемі тік
Бозарған бозғылт аспан тұнжырайды.
Күнде тұр қабақ шытып күреңітіп.
Тек қана жүрегімде бір жылылық,
Құрсанған қатаңдықты тұр ерітіп.

---