Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр дөң, қойнауыңда қоңыр лашық

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 525
Қоңыр дөң, қойнауыңда қоңыр лашық,
Маңдайын жел ұрады – о, бір ғашық.
Миқиған қарамайды керегеге,
Шалжияр дөң үстінде өңірді ашып.
Іргеңді қоңыр лашық жер үрлеген,
Мойынын бұрмай кеткен небір дөдең.
Қадаңды жібермейтін қарыс сүйем,
Жеріңе лаң салды темірменен.
Киелі ең – ақ орда еткен пайғамбарым,
Білмейміз енді қандай қайран барын.
«От басар ойнақтаған тайлақ» деген,
Жан ұқпас әлі қанша тайраңдарын.
Арқалап келіп еді шомыттарын,
Шандып ап балтыр менен тобықтарын.
Қып-қызыл өкшелері жылтырайтын,
Көктемнің көп кешкеннен көбік қарын.
... Қоңыр дөң, қоңыр лашық қойнауыңда,
Ырыс-құт, анам тілі – қойлы ауылда.
Барам да мият табам кер даламнан,
Қала, сен қалжыратып қойғаныңда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шахмат

  • 0
  • 1

Малағамды бұрқ-сарқ еткен түндегі,
Білді құдай,
Өсекші де білмеді.
Ферзіменен «шах» жасады патшамыз,

Толық

Қағасың қанатыңды қалықтатып

  • 0
  • 0

Қағасың қанатыңды қалықтатып,
Табасың жәннатыңды шалықтатып,
Жәут еткен қарашығың – Тынық мұхит,
Тымыққа батып кету – анық бақыт.

Толық

Ұлы анаға мұң

  • 0
  • 0

Қанатын жайса Тайбуырылыңа
Ендік тар,
Жорыққа мінер батырдың аты сен құптар.
Жүйріктік біткен

Толық

Қарап көріңіз