Өлең, жыр, ақындар

Сәлем айтпай не самалмен, не хатпен

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 616
Сәлем айтпай не самалмен, не хатпен,
Жындандырып бітіргесің мені әбден.
Өкіндім ғой, ол жақта да өзің жоқ,
Өкіндірмей өлсем деп ем сені, әттең.
Көзің маған көктем жайлы айтады,
Өкпелетіп өткен жайлы айтады.
Шалқытатын ұмыттырып барлығын,
Шарап ішіп кетіппін-ау, әй, тағы.
Көрсете алмай сұлулыққа ірілік,
Ғашықтықтың қайғысы үшін құрыдық.
Қабырғасын сөгер елдің жыр оқып,
Қатынсуда жатқан мүрдем тіріліп.
Жауыз дей ме жарты әлемді жалмаған,
Абыз дей ме қарт өлеңді толғаған,
Қаһарым – өрт,
Шаһары асқақ хан емес,
Қалай ғана ақын болып қалмағам?!
О, Сарөзен, жағаңда әсем гүл көрдім,
Және гүлді сүйе алатын дүр болдым.
Табытымды толқыныңмен өрнектеп,
Мәңгі өлмейтін махаббатпен бірге өлдім.
Ғасыр жырлап,
Жылдар жылар мені іздеп,
Ойламайды махаббатпен егіз деп.
Өзен болып ақтық рет ақтым да,
Кеттім содан сарқылмайтын теңіз боп.
Толғанына қарап алып күзгі айдың,
Қайран, ұлы сағынышым сыздайды.
О, Сарөзен, сен білесің күз жайлы,
О, Сарөзен, сен білесің біз жайлы.
Жалғыз ғана жанар үшін жалты өктем,
Мәрт едім ғой қағанатын тәркі еткен.
Басымды идім махаббатқа және де
Домбыраға шанағынан зар төккен.
Толғанына қарап алып күзгі айдың,
Қайран, ұлы сағынышым сыздайды.
О, Сарөзен, сен білесің күз жайлы,
О, Сарөзен, сен білесің біз жайлы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Көрік болған гүл текті,
Дидар болған таң нұрлы,
Аспан болған аласа,
Маусым болған жаңбырлы.

Толық

Ләйлі – шырын

  • 0
  • 0

Ләйлі – шырын,
Сендерді ойлап шеккенім қайғы шылым.
Сезім, шарап...
Аздан соң боқ дүние,

Толық

Азаптансам, гүлдер еске түседі

  • 0
  • 0

Азаптансам, гүлдер еске түседі,
Ләззаттансам, гүлдер еске түседі.
Олар менің көз жасым мен күлкімді,
Қауызына құйып үнсіз ішеді.

Толық

Қарап көріңіз