Өлең, жыр, ақындар

Жарық нұр қадалып көзіңнен

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 960
Жарық нұр қадалып көзіңнен,
Деуге әлім келмеді сүймеспін.
Өлеңмен ауырған кезімнен
Ауырлау...
Азапты күй кештім.
Ал содан тау асып, тас басып,
Өлікке айналдым өлмейтін.
Мықтыға өзгердім,
Мас ғашық,
Мәжнүндер шеніме келмейтін.
Мағжанша өтінем, сүй, жаным,
Әңгіме айту да аз қиын.
Ең қымбат бейнеңе сыйладым,
Ең қымбат жанымның наз күйін.
Кеудеге тірейтін кездігін,
Қайтесің Кенжекей амалын?!
Шайырлық қалпымды сез, күнім,
Ақ жаңбыр жаулаған жанарын.
Ерназар
тірлік-ай
Төстіктің,
Егеуін қалдырған мыстанға.
Ертектен қиындау кештік мұң,
Қызығып қарайтын құстарға.
Басқа өлең жаңғырып санамда,
Жолдардан қажыдым көп қиын.
Шалқұйрық мінбеген адамға,
Егеудің керегі көк тиын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырғы жүздесу

  • 0
  • 0

Жүрек қаным деп білген жырды нағыз,
Сұңғыламыз...
Қалдырған мың бір аңыз.
Кілең жампоз жиналған керім кеште,

Толық

Отар – Тағдыр

  • 0
  • 0

Ауру ақпан,
Хал-жағдайы сәл, бірақ...
Жыр оқыса жаңылмайды тіркестен.
Қарғалардың қарқылында қар жылап,

Толық

Жаныма іңкәр пері қыздай ай тамақ

  • 0
  • 0

Жаныма іңкәр пері қыздай ай тамақ,
Өлең – тағдыр,
Тағдыр бірақ сайқал-ақ.
Жазбен қыстай өрнектедік ғұмырды,

Толық

Қарап көріңіз