Өлең, жыр, ақындар

Жарық нұр қадалып көзіңнен

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1021
Жарық нұр қадалып көзіңнен,
Деуге әлім келмеді сүймеспін.
Өлеңмен ауырған кезімнен
Ауырлау...
Азапты күй кештім.
Ал содан тау асып, тас басып,
Өлікке айналдым өлмейтін.
Мықтыға өзгердім,
Мас ғашық,
Мәжнүндер шеніме келмейтін.
Мағжанша өтінем, сүй, жаным,
Әңгіме айту да аз қиын.
Ең қымбат бейнеңе сыйладым,
Ең қымбат жанымның наз күйін.
Кеудеге тірейтін кездігін,
Қайтесің Кенжекей амалын?!
Шайырлық қалпымды сез, күнім,
Ақ жаңбыр жаулаған жанарын.
Ерназар
тірлік-ай
Төстіктің,
Егеуін қалдырған мыстанға.
Ертектен қиындау кештік мұң,
Қызығып қарайтын құстарға.
Басқа өлең жаңғырып санамда,
Жолдардан қажыдым көп қиын.
Шалқұйрық мінбеген адамға,
Егеудің керегі көк тиын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бозінген мұңлы сыбызғының жетім сазындай

  • 0
  • 0

Бозінген мұңлы сыбызғының жетім сазындай,
Күймелі көште түймелі қыздың назындай,
Қаймағы қалың Қайнардың сұлу жазындай,
Бір өлең қалды,

Толық

Аққан қандай құдірет тамыр бойлап

  • 0
  • 0

Аққан қандай құдірет тамыр бойлап,
Қандай күш ақыл-ессіз еркіңді алған.
Оңаша отырамын Тәңірді ойлап,
Домбыраның үніне сертін жазған.

Толық

Сый

  • 0
  • 0

Жан дертімді жарып шыққан Еңлігім,
Қандай улы күлкі өңіңе тұнған кез.
Сағыныштан жүзік құйдым мен бүгін,
Тәп-тәтті ғып орнаттым да мұңнан көз.

Толық

Қарап көріңіз