Өлең, жыр, ақындар

Сүйрегенім жүрегі жоқ дене құр

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 747
Сүйрегенім жүрегі жоқ дене құр,
Тамырымда күлкі ағады сыңғырлап.
Көре алмайтын күйге салған мені өмір,
Кірпігіме еккен жалғыз гүлді ұрлап.
Самарқанның сұлуындай түпкі аңыз,
Шайыр қылған жүрегімді тілі еркін.
Жарығынан табылмайтын түк маңыз,
Сондықтан да маған фәни кілең түн.
Жанарымды алып ұшқан құсым сен,
Құдірет ең әр таңыма жол ашқан.
Шын сүюдің тоналғышын түсінсем,
Соқыр болып жаралар ем о баста.
Қанағатым сені көрген сыйлы аз күн,
Жер бетінің нағыз мәні арайлым.
Осы күнде қызына да Шираздың,
Түк қызықпай қарашықсыз қараймын.
Жанарымда жалғыз сабақ қуарып,
Паналайды Баян қыздың қабырын.
Таңды іздеймін жасымменен суарып,
Кірпігімнен үзген гүлдің тамырын!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отар – Тағдыр

  • 0
  • 0

Ауру ақпан,
Хал-жағдайы сәл, бірақ...
Жыр оқыса жаңылмайды тіркестен.
Қарғалардың қарқылында қар жылап,

Толық

Елес

  • 0
  • 0

Тайганың төсі ну орман,
Ну орман бітпес жыр еді.
Арғымақ мініп ту алған,
Елестер кезіп жүреді.

Толық

Жырлағанға жетпей қалар бір өмір

  • 0
  • 0

Жырлағанға жетпей қалар бір өмір,
Аңыз жайлап алған жұртты қонысын.
Перілерге мекен болған бұл өңір,
Біздің елде бақсылар көп сол үшін.

Толық

Қарап көріңіз