Өлең, жыр, ақындар

Тырналар

  • 13.11.2020
  • 0
  • 0
  • 891
Жеткенін күздің естіртіп,
Тырналар кетті тыраулап,
Кеудемде жатқан ескі үміт
Түсетін еді бір аунап.
Сарғаяды екен несіне,
Самарқау жатқан дала бұл?
Тырналар қайтса, есіме
Келеді туған сол ауыл.
Барады ұзап бал дəурен,
Оралмай кеттім ол маңға.
...Əкеміз ескі арбамен,
Кететін күзгі қырманға.
Өтті екен бастан неше күз,
Неше жаз өтті күлімдеп?!
«Өмір-ай!» дейтін шешеміз,
«Өмір-ай!» дейтін күбірлеп.
Секемшіл еді жас жаным,
Келердей суық бір хабар.
Бозамық ауыл аспанын,
Бөлейтін мұңға тырналар...
Ол күндер өтті тым қатал,
(Өткеннен белгі жоқ, сірə).
Ағарды қанша шаш-сақал,
Азайды қанша жақсылар.
Тірліктің соңғы сəтінде
Алқынар жүрек бұлқынып.
Ұзақ бір жолдың шетінде
Қария отыр күрсініп.
Жанымда менің көп сұрақ:
- Кім кетіп, ата, кім қалар?!
- Өмірде байлау жоқ, шырақ...
Барады қайтып тырналар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ант

  • 0
  • 0

Қайыршы тартқан сыбызғының сырлы сазындағы, Өлең,
Шоқ бұлттың үлпа үкісіне құдыретті қолмен жазылған, Өлең,
Жасынның жүзінен жап-жасыл нұр боп тараған, Өлең,
Ай астында жалы бұрқырап жортқан абадан, Өлең,

Толық

Әмірхан Балқыбекке

  • 0
  • 0

Иегіменен көрсетті уақыт қыр жақты,
Қыр жақты бетке ап қызарып барып күн батты.
Өмірдің өзі қаншама құнды десең де,
Өлім де сондай қымбатты.

Толық

Түңілу

  • 0
  • 0

…Бəрі солай болатынын ұқтырып,
Қаңтар өтті, көзқарасы сұп-суық.
Жалғыз шырақ –
(Жана-жана білтедей)

Толық

Қарап көріңіз