Өлең, жыр, ақындар

Шешеме хат

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1288
Қырда гүлім көктеді деп қуандың,
Жайқалтам деп шақырымнан су алдың.
Қас-қабағын бақтың желдің жаңбырдың.
Ол шөлдесе бірге қаңсып қуардың.

Гүлің ем ғой тым жайқалып өстім бе?
Сендей азап шекпеген- ау ешкім де.
Соншалықты ризамын анашым,
Сен болған соң мынау жалған бес күнге.

Қайсар болдың бор кеміп боп иленбей,
Сүймес ешкім ана ұрпағын сүйгендей.
Әке жоғын сездірмеуге тырыстың,
Жетім сөзі сыртта қалды үйге енбей.

Тоңса тәнім менмен бірге дір етіп,
Күлгенімді жүргенімді жыр етіп.
Балапанды аламын деп түлетіп,
Иен үйді қалдың тағы күзетіп.

Сан кешірген, сан тұрғызып жебеген,
Құдіретке теңемейін неге мен.
Төбемді бір көрсетуге зар қылып,
Кеттім алыс, қатігез ем недеген?!

Жүрегің- күн, тұлғаң болса дара шың,
Сені ешкімге теңемеймін анашым.
Ана біткен болу үшін бақытты,
Тәңір аман сақтай гөрші баласын!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанасқа қасида

  • 0
  • 0

Қанасым саған жете алсам аман, оқып беремін бір өлең,
Өзіңе шексіз жақындау үшін бұлтың боп бірде түнерем.
Аспаның болып шайдай ашылам, таусыла қоймас жыр- әнім,
Сәбидің таза күлкісін бір сәт қарызға ала тұрамын.

Толық

Кешірдім бәрін кешірдім...

  • 0
  • 0

Жоғалды десем, бар екенсің ғой,
Оқыстан тауып алғаным.
Біреуге жақсы жар екенсің ғой.
Орындалды ма арманың?

Толық

Көлді аңсау

  • 0
  • 0

Туған жердің аспаны мен көліндей,
Көкшіл түсті жақсы көрем (таласпан).
Сәлемім сол келер болсаң ерінбей,
Бір жұтым су ала келші Қанастан.

Толық

Қарап көріңіз