Өлең, жыр, ақындар

Тоқал бұқа

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 805
Бұқа екенің рас,
Салақтайды әукең жерге тиіп.
Сықырлайды,
Кем емес
Дәл жиырма етіктің ұлтаны
Жон теріңе әрең сыйып.
Өкіресің-ай кеп сонан соң
Көрші ауылдың күлін шашып.
Көк сіңір шыбық ет
Тамыр-тамырлар да қаның тасып.
Бұқа екенің рас,
Мүйізің жоқ, бірақ,
Әттең екі мүйіз –
Тұрар сенің алдың да
Қайда барса осы – екі сұрақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азырақ жаз

  • 0
  • 0

Сақылдағаны ма, несі екен –
Ақсиғаны тісі?
Аспанның ба, ақынның ба,
Құдайдың ба, кімнің күлкісі?

Толық

Қара өлеңім

  • 0
  • 0

Ежелгі аңқау, момын қара өлеңім,
Томсарып тамыршыдай табар емін.
Ыстығым аса қалса жалбызға орап,
Тигізген тынысыма жылы демін.

Толық

Қызыл бояу

  • 0
  • 1

Табиғат бір суретші епті шебер,
Жер-топырақ бетіне нұрын төгер,
Күннің қызыл бояуы қандай жақсы,
Күн бір ерке сұлу сал бақыт берер.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер