Ақындық алтын тұғыры

Өлеңмен ғана жүрер ем
Кей ақынша күнелтіп,
Қатыгез соғыс дүрбелең
Қаусатты елді жүдетіп.
Кенші болдым содан мен
Байытам деп қазақты.
Жаһанаммен болар тең,
Қисапсыз шектім азапты.
Салғандай тұсау асауға,
Он жылдай қаздым кенімді.
Мақтаныш етем қашанда
Кеншілік деген тегімді.
Еңбектің сол ғой жойқыны,
Адамның көркін ашқызбақ.
Күміс пен жезім толқыды,
Қопарған кенім тасқындап.
Жасаудан сақпын жансебіл,
Тау­таспен ашық егестім.
Құдайға шүкір, әйтеуір,
Мен жалаң ақын емеспін.
Жинаған ойлар жер­көктен,
Өлеңім –
Өмір сабыры.
Айқаспен келді тер төккен
Ақындық
Алтын тұғыры.

---