Өлең, жыр, ақындар

Құтты қоныс кез болып

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 608
Құтты қоныс кез болып,
Алты әлемге сөз болып.
Қолға ұстаған топырақ
Құйылыпты жез болып.
Нелер-нелер дүр кiлең
Көз салыпты дүрбiмен.
Құжынапты саудагер
Арабтан да, Үндiден.
Жүзiп өтiп Жайықты,
Бақалшы да байыпты.
Шартараптан келгендер
Бар тарапқа жайыпты.
Гот тiлi де: «Жез», – дедi,
Латындар да: «Жез», – дедi.
Бiрақ олар бұл сөздiң
Түп төркiнiн сезбедi.
Жез алтын боп өтiптi,
Алқа болып кетiптi.
Кавказ келiп көруге,
Балқан алып кетiптi.
Өзiнде жоқ болғандар
Неменеге асады?..
Ал қазақтар тiптi одан
Тегене де жасады...
Кенге толы айналам,
Шiркiн, менiң бай далам!
Ендi бүгiн тұрсың сен
Жезқазған боп жайнаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарт жыраудың ғақлиясы

  • 0
  • 0

Көкiрегiңде мұңды ән бар,
О, қазағым, өз елiм.
Жырауыңның тыңдаңдар
Жалғыз ауыз ғазелiн.

Толық

Сияқты кейде анығым – елес

  • 0
  • 0

Сияқты кейде анығым – елес,
Көңілді күдік көсейді.
Тағдырым маған мамығын емес,
Тобылғы төсек төсейді.

Толық

Қазақстан

  • 0
  • 0

Оңайлықпен келмеген мынау өмiр,
Талай-талай жығылған құлан – ерің.
Дауылпаздар дауысы саңқылдамай,
Қиянаттан мерт болған Құлагерiм.

Толық

Қарап көріңіз