Өлең, жыр, ақындар

Құтты қоныс кез болып

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 694
Құтты қоныс кез болып,
Алты әлемге сөз болып.
Қолға ұстаған топырақ
Құйылыпты жез болып.
Нелер-нелер дүр кiлең
Көз салыпты дүрбiмен.
Құжынапты саудагер
Арабтан да, Үндiден.
Жүзiп өтiп Жайықты,
Бақалшы да байыпты.
Шартараптан келгендер
Бар тарапқа жайыпты.
Гот тiлi де: «Жез», – дедi,
Латындар да: «Жез», – дедi.
Бiрақ олар бұл сөздiң
Түп төркiнiн сезбедi.
Жез алтын боп өтiптi,
Алқа болып кетiптi.
Кавказ келiп көруге,
Балқан алып кетiптi.
Өзiнде жоқ болғандар
Неменеге асады?..
Ал қазақтар тiптi одан
Тегене де жасады...
Кенге толы айналам,
Шiркiн, менiң бай далам!
Ендi бүгiн тұрсың сен
Жезқазған боп жайнаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сарыарқаның сары гүлі

  • 0
  • 0

Сенсіз дала түрленбей,
Құлпырасың маусымда.
Сенің атың жүргендей
Аққулардың даусында.

Толық

Гүл қоймасаң...

  • 0
  • 0

Гүл қоймасаң, қайтемiз бiз вазаны?
Бос тұрған соң хрусталь де тозады.
Жақсылыққа толмаса,
Жүректер де сазады.

Толық

Тағы аңсадым

  • 0
  • 0

Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.

Толық

Қарап көріңіз