Өлең, жыр, ақындар

Құтты қоныс кез болып

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 836
Құтты қоныс кез болып,
Алты әлемге сөз болып.
Қолға ұстаған топырақ
Құйылыпты жез болып.
Нелер-нелер дүр кiлең
Көз салыпты дүрбiмен.
Құжынапты саудагер
Арабтан да, Үндiден.
Жүзiп өтiп Жайықты,
Бақалшы да байыпты.
Шартараптан келгендер
Бар тарапқа жайыпты.
Гот тiлi де: «Жез», – дедi,
Латындар да: «Жез», – дедi.
Бiрақ олар бұл сөздiң
Түп төркiнiн сезбедi.
Жез алтын боп өтiптi,
Алқа болып кетiптi.
Кавказ келiп көруге,
Балқан алып кетiптi.
Өзiнде жоқ болғандар
Неменеге асады?..
Ал қазақтар тiптi одан
Тегене де жасады...
Кенге толы айналам,
Шiркiн, менiң бай далам!
Ендi бүгiн тұрсың сен
Жезқазған боп жайнаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең

  • 0
  • 0

Ақ сөйлешi, бауырым –
Алдымдағы ақ қағаз.
Ақындықтың ауылын
Таппаған – көп, тапқан – аз.

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Аяулым, арманды өлкем, арда мекен,
Өзіңнен басқа көңіл бар ма бөтен?!
Сен жайлы өлең жаза беру үшін
Өзіңмен бір жасауды арман етем.

Толық

Гүл қоймасаң...

  • 0
  • 0

Гүл қоймасаң, қайтемiз бiз вазаны?
Бос тұрған соң хрусталь де тозады.
Жақсылыққа толмаса,
Жүректер де сазады.

Толық

Қарап көріңіз