Өлең, жыр, ақындар

Аңшы ата

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 848
Қолыңа бүркiт үйретiп,
Ақ құмай тазы қарғылап,
Ақтабан сойыл сүйретiп,
Астыңа мiндiң арғымақ.
Өмiрдiң қумай мансабын,
Тұрмысқа мойын бұра алмай,
Даланы ғана аңсадың
Қамауға түспес қырандай.
Түлкiнiң таңын боятып,
Тазыңа талай аунаттың.
Ормандарды да оятып,
Жанғыртып жүрiп тау қақтың.
Кеуденде жүрген бұлтыңның
Нажағай оты ұрғандай,
Көкжалды көрсең, ұмтылдың
Қас жауың қарсы тұрғандай.
Тажалдың жолын тосқандай,
Пiрiңнiң бәрiн шақырып,
Жолбарыстан да жасқанбай,
Аюға бардың ақырып.
Жайратып тұрдың қолыңнан,
Дауысың күндей күркiреп.
Құландар қашты жолыңнан
Құла бiр дүзде дүркiреп...
Ақбөкендерге дүрлiккен
Бiр қарау үшiн жеттiң бе?!
Аң емес, әлде тiрлiктен
Арманды қуып өттiң бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқаның ақ бораны

  • 0
  • 0

Айналама кеткендей асып әнiм,
Сол бiр сәтте кеудемде тасып ағын,
Жапалақтап ақ ұлпа түскен сайын
Ақ боранды көргенше асығамын.

Толық

Сарыарқаның сары гүлі

  • 0
  • 0

Сенсіз дала түрленбей,
Құлпырасың маусымда.
Сенің атың жүргендей
Аққулардың даусында.

Толық

Өнерге зергер хас адам

  • 0
  • 0

Өнерге зергер хас адам
Тастан да мүсiн қашаған.
Қанжарды ойлап таппастан,
Кесенi бұрын жасаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар