Өлең, жыр, ақындар

Көрімдік

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 886
Күйге толып күмбiр бақ,
Құстар көктен ұшқанда,
Сәуiрменен сыңғырлап,
Көктем келдi қыстауға.
Бала-шаға, кәрi де,
Жаңа туған «жырау» ұл,
Мәре-сәре бәрi де,
Шығандағы бір ауыл.
Осы күнге жеткеннiң
Кеудесiнде бiр-ақ жыр.
Көрiмдiгiн көктемнiң
Бiр-бiрiнен сұрап жүр.
Айтып едi өткен күн,
Әжей тұрып азанда,
Сыбағасын көктемнiң
Салып жатыр қазанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңшы ата

  • 0
  • 0

Қолыңа бүркiт үйретiп,
Ақ құмай тазы қарғылап,
Ақтабан сойыл сүйретiп,
Астыңа мiндiң арғымақ.

Толық

Жайлауда

  • 0
  • 0

Бозбала босағада байлаулы аттай,
Қан-құрыш қазанында қайнау таппай.
Бойжеткен ұядағы балапандай,
Талпынып ұша алмайды, жайлау жатпай.

Толық

Ғасырлардың архиві

  • 0
  • 0

Төбең бұлт, төскейiңде қарлы қысың,
Армысың, дарқан далам, арлымысың!
Аталар қаламсыз-ақ қалай-қалай
Өзiңе жазып кеткен барлық iсiн?!

Толық

Қарап көріңіз