Өлең, жыр, ақындар

Көрімдік

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 776
Күйге толып күмбiр бақ,
Құстар көктен ұшқанда,
Сәуiрменен сыңғырлап,
Көктем келдi қыстауға.
Бала-шаға, кәрi де,
Жаңа туған «жырау» ұл,
Мәре-сәре бәрi де,
Шығандағы бір ауыл.
Осы күнге жеткеннiң
Кеудесiнде бiр-ақ жыр.
Көрiмдiгiн көктемнiң
Бiр-бiрiнен сұрап жүр.
Айтып едi өткен күн,
Әжей тұрып азанда,
Сыбағасын көктемнiң
Салып жатыр қазанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз жүрегім өз кеудемді ұрғылап...

  • 0
  • 0

Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,
Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...

Толық

Есен әуендері

  • 0
  • 0

Ерке толқын, алсаңшы бiр, ей, тыным,
Жағаң – жасыл табиғаттың көрмесi.
Есенбойы дейтұғын
Атышулы жер ме осы?!

Толық

Арман сапары

  • 0
  • 0

Керуендер қалған шөлмiсiң,
Әлде бiр шалқар көлмiсiң?
Қаншама ғасыр болдырған
Жеткiзбес ұзақ жолмысың?

Толық

Қарап көріңіз