Өлең, жыр, ақындар

Коммунизм ұрпағымен сырласу

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 406
Балам менiң,
жаңа жүрiп келесiң,
Қос ғасырдың ақ сүтiн де емесiң.
Бiрақ,
бiрақ, ертеңгi күн бiреулер
Дүниеге неге келдiң демесiн.
Ол кездерде болар дәстүр, жол басқа,
Ол кездерде шекаралар болмас та.
Жер басқанның бәрi болар ағайын,
Жер басқанның бәрi айналар жолдасқа.
Бiлмессiңдер оқтың қалай даруын.
Белдiгiңде жүрмес сенiң қаруың.
Ұлы ғасыр төбесiне көтерер
Ерке туған ұланы мен аруын.
Жердiң бетiн жабар мақпал көрпе – гүл,
Ән боп шалқыр ен дүние, ерке өмiр.
Сол күндерде ұлы мұрат үшiн сен
Артыңдағы ұрпағыңды ерте бiл!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең

  • 0
  • 0

Ақ сөйлешi, бауырым –
Алдымдағы ақ қағаз.
Ақындықтың ауылын
Таппаған – көп, тапқан – аз.

Толық

Анау шыққан көп атты...

  • 0
  • 0

Анау шыққан көп атты
Калай карай беттедi?
Неге, неге оқ атты,
Неге қуып жетпедi?

Толық

Қазақстан

  • 0
  • 0

Оңайлықпен келмеген мынау өмiр,
Талай-талай жығылған құлан – ерің.
Дауылпаздар дауысы саңқылдамай,
Қиянаттан мерт болған Құлагерiм.

Толық

Қарап көріңіз