Өлең, жыр, ақындар

Кер дөнен

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 844
Жол ұзақ, бүлкілдей бер, кер дөненім,
Жағады жорға аяңмен тербегенің.
Шабар ем сары белден сағым қуып,
Жаныма батады тек терлегенің.
Жалбаңдап жапсарында көшкен елдің
Бес жастан тайға мініп өскен едім.
Он бесте осы адырдан көкжал қуып,
Өкпесін шаңқан боздың тескен едім.
Мен енді азаматы астананың,
Әке боп бір үй ішін басқарамын.
Бірақ та туған жердің топырағында
Баяғы тайға мінген жас баламын.
Жер шалғай, жас балаға жеткізбейді,
Сиқыр шал титық құртпай өткізбейді.
Жеткенше шеткі ауылға елегзимін,
Көңілім кең жайлаудан көпті іздейді.
Адамның баласындай сағынарың –
Сенің де өз үйірің, жануарым,
Қайшылап құлағыңды кісінейсің,
Шалғайды серік болып сары уайым.
Жол ұзақ, бүлкілдей бер, кер дөненім,
Құлдилап, көп жер ұтып, дөңгеледің.
Көктемге қарсы ұшатын қарлығаштай,
Сағынған сахарама мен келемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шықпайды жас көзімнен

  • 0
  • 0

Шықпайды жас көзімнен,
Боздайын десем.
Артылмас шер өзімнен,
Қозғайын десем.

Толық

Ақбикеш

  • 0
  • 0

Көк орай, солқылдақ саз Жеті Қоңыр,
Арқаның ақ селеулі шеті Қоңыр.
Қалың ел шеңбер-шеңбер отыр сыңсып,
Күйіндей табиғаттың шертіп өмір.

Толық

Сиқыр бұлак, көз жауқарын аласың

  • 0
  • 0

Сиқыр бұлак, көз жауқарын аласың,
Қайдан шықтың, қайда лағып барасың?
Сар даланың саурын тіліп таспадай,
Табиғатқа тұрсың беріп жарасым.

Толық

Қарап көріңіз