Өлең, жыр, ақындар

Кер дөнен

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1007
Жол ұзақ, бүлкілдей бер, кер дөненім,
Жағады жорға аяңмен тербегенің.
Шабар ем сары белден сағым қуып,
Жаныма батады тек терлегенің.
Жалбаңдап жапсарында көшкен елдің
Бес жастан тайға мініп өскен едім.
Он бесте осы адырдан көкжал қуып,
Өкпесін шаңқан боздың тескен едім.
Мен енді азаматы астананың,
Әке боп бір үй ішін басқарамын.
Бірақ та туған жердің топырағында
Баяғы тайға мінген жас баламын.
Жер шалғай, жас балаға жеткізбейді,
Сиқыр шал титық құртпай өткізбейді.
Жеткенше шеткі ауылға елегзимін,
Көңілім кең жайлаудан көпті іздейді.
Адамның баласындай сағынарың –
Сенің де өз үйірің, жануарым,
Қайшылап құлағыңды кісінейсің,
Шалғайды серік болып сары уайым.
Жол ұзақ, бүлкілдей бер, кер дөненім,
Құлдилап, көп жер ұтып, дөңгеледің.
Көктемге қарсы ұшатын қарлығаштай,
Сағынған сахарама мен келемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратау өрнектері

  • 0
  • 0

Қаратау – мәңгіліктің белгісі ғой,
Мен көрген – бертіндегі елдісі ғой.
Жаңарған елу жылда елде арман жоқ,
Жоқтарым – ежелгінің шерлісі ғой.

Толық

Сары шымшық сатира жазды

  • 0
  • 0

Мұқатпақ боп үйрек пен қазды,
Сары шымшық сатира жазды.
«Үйректің тұмсығы талпақ» деді,
«Қаздың табаны жалпақ» деді.

Толық

Күзетші қойшының жыры

  • 0
  • 0

Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,
Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.
Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,
Қарауыл ай бҰлт жастанып, бейғам көктен қалғиды,

Толық

Қарап көріңіз