Өлең, жыр, ақындар

„Қайным-ау!” деді

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1722
(Өзбек ақыны Миртемірдің ізімен)

– Жеңеше-ау!—дедім,
– Қайным-ау! — деді.
– Жеңеше жан! — дедім,
– Айнам-ау! — деді.
– Сықылықтай бермей, сүйгізші,— дедім,
– Қартайдық қой, қайным-ау! — деді.
– Қартайган көңіліңді игізші,— дедім,
– Ох, есімнен тандым-ау! — деді.
– Етпеші әжуа, жеңеше! – дедім.
– Расымды айтам, қайным-ау! – деді.
– Еркелетші ендеше, – дедім,
– Ох, есімнен тандым-ау, – деді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз

  • 0
  • 0

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.

Толық

Тоқтап жүрек

  • 0
  • 0

Тоқтап жүрек, жұмылып көз,
Қашар қаны жанардың.
Болып ұмыт сәулелі кез,
Қараңғыда қалармын.

Толық

Түлкі мен торғай

  • 0
  • 0

Бұтақта отыр еді торғай қалғып,
Қу түлкі әлдеқайдан келді қаңғып.
– Торғай жан, бүрсигенше тоңып жалғыз,
Қасыма келші ойнап бейне балдыз.

Толық

Қарап көріңіз