Өлең, жыр, ақындар

„Қайным-ау!” деді

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1788
(Өзбек ақыны Миртемірдің ізімен)

– Жеңеше-ау!—дедім,
– Қайным-ау! — деді.
– Жеңеше жан! — дедім,
– Айнам-ау! — деді.
– Сықылықтай бермей, сүйгізші,— дедім,
– Қартайдық қой, қайным-ау! — деді.
– Қартайган көңіліңді игізші,— дедім,
– Ох, есімнен тандым-ау! — деді.
– Етпеші әжуа, жеңеше! – дедім.
– Расымды айтам, қайным-ау! – деді.
– Еркелетші ендеше, – дедім,
– Ох, есімнен тандым-ау, – деді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ бұлақ

  • 0
  • 0

Сәбиімде жыр шерттің, ақ бұлағым,
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым.
Кептер атқан баладай еркелікпен,
Малта таспен көзіңді атқыладым.

Толық

Сәуле

  • 0
  • 0

Көрем дәйім алтын сәуле,
Өңімде де, түсімде.
Ойдағы ма, қалай әлде?
Жүрем бақтың ішінде.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Қарап көріңіз