Өлең, жыр, ақындар

Сарнаған сары жазда сары аурудай

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 931
Сарнаған сары жазда сары аурудай,
Ақ қыста ыңқылдағап кәрі аурудай;
Қажайды көңіл қамын қамсыз түнде
Шалғайдан талмаураған сазды сырнай.
Жеңгедей әлдилейді сиқыр сырнай,
Балдыздай шымшылайды ұйқы қимай;
Екеуі қашады ылғи таңды арайдан,
Жабықтым жаяу қалған жылқылыдай.
Көңілдің ұйқылы-ояу өмірі тар –
Жеткенше таңғы арайға болады зар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмаға

  • 0
  • 0

«Әлімқүлиха» деймін мен еркелетіп,
Көргенім жоқ еркеме әсте зекіп.
Кім екенін әкеңнің білерсің соң,
Оқығанда өлеңін сен ержетіп.

Толық

Шолаққорған

  • 0
  • 0

Тексерсем бастан кешкен жылыңды мың,
Тауса алман айтып жылдың зұлымдығын.
Тарихтың таңбасына дүрбі керек,
Қатпарын қателеспей ұғынды кім?!

Толық

Шақпақ

  • 0
  • 0

Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер