Өлең, жыр, ақындар

Сарнаған сары жазда сары аурудай

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 728
Сарнаған сары жазда сары аурудай,
Ақ қыста ыңқылдағап кәрі аурудай;
Қажайды көңіл қамын қамсыз түнде
Шалғайдан талмаураған сазды сырнай.
Жеңгедей әлдилейді сиқыр сырнай,
Балдыздай шымшылайды ұйқы қимай;
Екеуі қашады ылғи таңды арайдан,
Жабықтым жаяу қалған жылқылыдай.
Көңілдің ұйқылы-ояу өмірі тар –
Жеткенше таңғы арайға болады зар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмаға

  • 0
  • 0

«Әлімқүлиха» деймін мен еркелетіп,
Көргенім жоқ еркеме әсте зекіп.
Кім екенін әкеңнің білерсің соң,
Оқығанда өлеңін сен ержетіп.

Толық

Жоғалған дәптер

  • 0
  • 0

Ақынмын ба, осы мен жыршымын ба,
Шыншыл өлең қиылды қыршынында.
Талай дәптер жоғалды сапарда ұзақ,
Бір шығыннан душар боп бір шығынға.

Толық

Ақбота

  • 0
  • 0

Арқаның азат жазында
Қызара бөртіп қымызга,
Самалды таудың сазында
Ұшырасты ақын бір қызға.

Толық

Қарап көріңіз