Өлең, жыр, ақындар

Жаннаға!

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 834
«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,
Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.
Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,
Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.
Емес сендей, біздің діл не көрмеген?
Жараланған түздік құл мергендерден!
Жүз жараға шыдаған ірі жүрек
Кейпіңе еріп барады тірі жүдеп.
Қалған қанын төгер ем болса дәрі,
Қуармастай бөбегім ендігәрі.
Өрісімде көгерген жалғыз шыбық,
Қос жүректен гүл жарса аңдыз шығып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шолаққорған

  • 0
  • 0

Тексерсем бастан кешкен жылыңды мың,
Тауса алман айтып жылдың зұлымдығын.
Тарихтың таңбасына дүрбі керек,
Қатпарын қателеспей ұғынды кім?!

Толық

Жинағым тұңғыш

  • 0
  • 0

Жинағым тұңғыш – «Сапар»-дан
Ыстығы маған осы жыр.
Қалсам да кейде қатардан,
Жырымды әркім айтып жүр.

Толық

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да

  • 0
  • 0

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да,
Опасыз қыз, опалы мыстанға да.
Бұлаңдатар құйрығын шабынған ит,
Қылышқа ұқсап қыли көз сұстанғанда.

Толық

Қарап көріңіз