Өлең, жыр, ақындар

Жаннаға!

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 799
«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,
Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.
Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,
Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.
Емес сендей, біздің діл не көрмеген?
Жараланған түздік құл мергендерден!
Жүз жараға шыдаған ірі жүрек
Кейпіңе еріп барады тірі жүдеп.
Қалған қанын төгер ем болса дәрі,
Қуармастай бөбегім ендігәрі.
Өрісімде көгерген жалғыз шыбық,
Қос жүректен гүл жарса аңдыз шығып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі жапырақ

  • 0
  • 0

Қалтырап жерге қонады
Ағаштан әлсіз жапырақ;
Тентегі күздің тонады,
Құлазып қалды атырап...

Толық

Студент анасына

  • 0
  • 0

Еседі лебің лапылдап жанған,
Сағындың ба, қамқоршым, анам?!.
Шығар ма естен құшағың жайған,
Аттанарда ауылдан балаң.

Толық

Таңғы ырзық

  • 0
  • 0

Құшағынан қызғанып түннің,
Шымшиды мені жеңгесі жырдың.
Алдынан шығып айдарлы күннің,
Арайлы таңмен табысып жүрмін.

Толық

Қарап көріңіз