Өлең, жыр, ақындар

Жаннаға!

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 774
«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,
Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.
Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,
Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.
Емес сендей, біздің діл не көрмеген?
Жараланған түздік құл мергендерден!
Жүз жараға шыдаған ірі жүрек
Кейпіңе еріп барады тірі жүдеп.
Қалған қанын төгер ем болса дәрі,
Қуармастай бөбегім ендігәрі.
Өрісімде көгерген жалғыз шыбық,
Қос жүректен гүл жарса аңдыз шығып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағалы ат

  • 0
  • 0

Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.

Толық

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Ойнайды бала топырақпен,
Апыл-тапыл басқанда.
Өтеді өмір шоқырақпен,
Кәріден де, жастан да.

Толық

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге

  • 0
  • 0

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге,
Қайрылар қайран өнер көрінгенге.
Қазақта он еркектің біреуі ақын,
Несібе сансыз жолдан терілгенге.

Толық

Қарап көріңіз