Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 483
А. С. Пушкиннің ізімен

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Толқыны жарға соғады ойнап.
Толқынға төніп құзда тұр бір қыз,
Аққудай бейне қанатын қомдап.
Жарқ-жұрқ етіп қанаты жалын
Найзағай тентек қорқытса қызды,
Ұшырып қыздың орамал-шәлін,
Ұйтқиды дауыл теңселтіп құзды...
Жыртылған бұлттан жылтылдар аспан
Мұнарда бозғылт тамаша теңіз.
Дауыл, көк, толқын – бәрінен асқан
Емес пе ғажап құздағы сол қыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тіл

  • 0
  • 0

Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,
Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.
Сырға берік – сөзге серік болмайды,
Сыр шертіп кет келгенінше шамаңнан!

Толық

Қыдырма

  • 0
  • 0

Соғамын туған жерге қайта-қайта,
Бір себеп бар, тіл білмес сырын айта.
Қыдырсам өзен бойлап, жапа-жалғыз,
Көреді онымды ерсі туған тайпа.

Толық

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Ойнайды бала топырақпен,
Апыл-тапыл басқанда.
Өтеді өмір шоқырақпен,
Кәріден де, жастан да.

Толық

Қарап көріңіз