Дауыл
Ышқына соққан дауылға
Құмартушы ем жасымда.
Нөсерлеп құйған жауында
Қызығушы ем жасынға.
Дала дауылы
Неваның толқын сыймай арнасына,
(Қарап тұр соны біреу жар басында)
Дауыл қысып тұрғандай долданады,
Аспанда аңдай бұлтпен арбасуға.
Дауыл алдында
Орынбор. Станция. Қалың жиын.
Гулеп сөз, соққандай бір дауыл құйын.
Жарыса сөйлеп жатыр ызалы жұрт,
Замана ағысымен даулы қиын.
Дауылдағы жалғыз қыран
Ел құлап жатыр Үстірттен жаңа бауырға,
Мезгіл ғой мынау — өзіңді таппай қалатын.
"Қазанның тары талқаны" — қара дауылда
Шаншылып көкте қыран тұр қақпай қанатын.
Ауыл мен дауыл
Біздің ауыл ауыл еді,
Берекелі қауым еді.
Бір кісінің баласындай
Бір-біріне бауыр еді.
Дауылға тосып кеудемді
Дауылға тосып кеудемді,
Дедім мен: «Сендім өзіңе!»
Ұшықтап көңіл – меңіреуді
Оралдым кәусар кезіме.
Қорқытпа мені дауылдан
Қорқытпа мені дауылдан,
Дүрілдеп тұрса тау мен сай.
Шатырлап тұрған жауыннан
Жарқылдап тұрса түскен жай.
Маңғыстау шаңы
Маңғыстау да көз аштырмас шаңлы боран соғады,
Бүгінгі іс, ертеңге қалып, жұрт үйінде тығылып жатады,
Көз тастасаң далаға ештеңе де көрінбей,
Сұқ-сұқ етіп терезені ойып барады!
Ашулы боран гу-гу етіп соғады,
Жаңбыр жауып үстінен, жағаласып қояды,
Шаң мен жаңбырдың арасындағы бұл күрес,
Түбінде бәрі-бір жаңбыр жеңіп шығады!
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі