Өлең, жыр, ақындар

Күйші сейтек

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1089
Атыраудың іргелі елі
Бесігіндей ертектің.
Күнде думан жүрген жері
Күй перісі Сейтектің.
«Заман-ай!» қай күйімен ол,
Өз заманын паш етті.
Сезеді адам күйігі мол,
Күйдің сырын құдіретті.
Сейтек шерткен қоңыр сарын
Көз жетпесті топшылар.
Демеп жұртты көңілі жарым,
Соқталыға соқтығар.
Ол туғанда қуанды аулы,
Бір пенде жек көрмеді.
Өсті шарлап Атырауды,
Ақ Жайыққа өрледі.
Қайда барса жуандардан
Қастандықты көп көрді.
Ол туғанда қуанғандар
Есейгенде жек көрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Ойнайды бала топырақпен,
Апыл-тапыл басқанда.
Өтеді өмір шоқырақпен,
Кәріден де, жастан да.

Толық

Оққа ұшқан ақын

  • 0
  • 0

Ақын өлді! – құл боп арға,
Ұшты оққа. Улады өсек.
Кек ала алмай кетті арманда,
Асқақ басын жерге төсеп!..

Толық

Ана хаты

  • 0
  • 0

Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Дұғай-сәлем айтады көп
Сәби кезгі түрағың.

Толық

Қарап көріңіз