Өлең, жыр, ақындар

Сырдария

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1113
Шығысқа қарағандай жары қырын,
Мұңлы Сыр жатыр ағып, сары бұрым.
Памирдің көк алқасын көктемде үзіп,
Аралға тарту етер жазғы тұрым.
Көрмедім дарияны Сырдай сылқым,
Көгерткен сансыз елдің сары жұртын.
Үкілі құба талы шолжаң қыздай,
Бұзады, өткенді айтып, көңіл шырқын.
Кездім мен көпті көрген Сырдың нуын.
Зәмзәмға іштім балап лай суын.
Қарлығаштың ұясына өрмелеген,
Жыланның қақтым тісін, төктім уын.
Қорқыттың күмбезіне түнедім мен,
Жырыма күйіп оның тіледім мен.
Ұрпаққа күй сарындас жыр қалады,
Күй сырын мың жасаған білемін мен!
Таппастай жүз толғанса күрделі ақын,
Қойды екен қандай сабаз Сыр деп атын.
Табылар саған жақын менен, бәлкім,
Табылмас сенен артық маған жақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз

  • 0
  • 0

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.

Толық

Әңгелек

  • 0
  • 0

Сап-сары боп дөңгелеп,
Пісіп те қапты-ау әңгелек.
Қимай тұрмын үзуге,
Ақынға, бірақ, дәм керек.

Толық

Түз бұлағы

  • 0
  • 0

Сен мұңлысың басыңнан ел кеткенге,
Мен мұңлымын жырымды кемдеткенге.
Өжет ұлға тағдырдың тосқауылы –
Қайда жүрсем мен душар сеңді өткелге.

Толық

Қарап көріңіз