Өлең, жыр, ақындар

Тау суреті

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 785
Қызылқұмар құс-көңілі жасып құр,
Қыран тауды томаға бұлт басып тұр.
Анда-санда саңқ етеді шамданып,
Қырау қатқан ақ иығын қомданып.
Аңшы дала қамшы басып атына,
Жай ойнады аспан жүзі шатынап.
Жел жүгіріп таудан төмен жанықты,
Торғын тұман балақбауын ағытты.
Жаңғырық дос дабыл қағып сай жақтан,
Түлкі қуды айдап шықты жай жатқан.
Қырдан қашып түлкі-құйын құтырды,
Дауыл қолы томағаны сыпырды.
Қаршыға-шың көкке атылды шаңқылдап,
Жапалақ тал жар басында жалпылдап,
“Түлкі бикеш, тез, тоғайға кір” дейді.
(Тапал байғұс биіктерді күндейді).
Түлкі болса бұл кеңесті құп көріп,
Аман қалды тоғайға еніп жып беріп.
Жапалақ мәз, жар басында жалпылдап,
Қарға күлер қошеметтеп қарқылдап.
Жел күрсінсе көкірегі шемен де,
Шың қалады сорғаламай төменге.
Шаңқ етед те іштен үнсіз тынады,
Тек жаңғырық дабыл қағып жүр әлі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақтоғай

  • 0
  • 0

Тағдыр ләмі тізілетін тақтадай
Жадыма әкеп жазып берген Һақ-талай.
Жүректегі жырларымның ұйқасын,
Сенен табам, сенен алам, Ақтоғай!

Толық

Жезқазған. Қола дәуірі

  • 0
  • 0

Қара жердің қарт тәніне үңілдім,
Көктегі Күн әулиеге сыйындым.
Жер астында көне қола дәуірі,
Күн астында өркениет дауылы.

Толық

Қаладағы кентавр

  • 0
  • 0

Ырғақта тербетілген бала бүркіт
сынды боп, алағызып, алабұртып,
бесікте жатқан күнім еске түсіп,
жанардан жас ытқиды жан ауыртып.

Толық

Қарап көріңіз