Өлең, жыр, ақындар

Жаза

  • 02.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1048
Елден ерек қыры түсіп,
Біздің үйге ұры түсіп,
Көп нәрсені үптеп кеткен,
Ашуландым жыным қысып.
Дүние емес қысылғаным,
Ақшасы да құрсын бәрі.
Сақтап жүр ем алтын жүзік,
Белгісі деп мұсылманның.
Жазулы еді «Алла» деген,
Оны Тәңір таңба деп ем.
«Қолың сынғыр» деген едім,
Қарақшыны қарғап ерен.
Қолға түссе, жойғым келді,
Сол ұрыны сойғым келді.
Сол кез біреу сыбырлады:
«Ашуыңды қойғын енді.
Сабаңа түс, сабыр сақта,
Сүрінсек те, жаңылсақ та,
Көріп-біліп отырады,
Бәрі де аян Тәңір хаққа.
Жөнсіз жүрген салып ойран
Ұрың жаза алып қойған:
Орға құлап, қолы сынып,
Ұрлығынан қалып қойған.
Құдіретіне бір Алланың
Сенсең – сенің нұрланғаның.
Әлі ертең-ақ екі еселеп
Орны толар ұрланғанның.
Алла жолын ұғынбаған,
Қылмыс қылған зұлым, надан.
Жазасын бір тартпай қоймас», –
Періште екен сыбырлаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айгүлім

  • 0
  • 0

Қазақтың сен қызы емессің жай бірі,
Үнің мақпал, жанарыңда ай нұры.
Аққу болып қондың менің көліме,
Аялайды арманымның айдыны.

Толық

Үй иесі мен тышқандар

  • 0
  • 0

Ұры шығып үйіңнен,
Кім екенін білмесең,
Күдік артқан күйіңмен,
Көрінгенге жала дауып жүрме сен.

Толық

Сенің елесің

  • 0
  • 0

Елестейді сенің бейнең жұмбақты,
Арасынан түнгі жанған оттардың.
Саябырлап қала жолы ырғақты,
Жаныма жай бір рахат боп қалдың.

Толық

Қарап көріңіз