Өлең, жыр, ақындар

Жаза

  • 02.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1383
Елден ерек қыры түсіп,
Біздің үйге ұры түсіп,
Көп нәрсені үптеп кеткен,
Ашуландым жыным қысып.
Дүние емес қысылғаным,
Ақшасы да құрсын бәрі.
Сақтап жүр ем алтын жүзік,
Белгісі деп мұсылманның.
Жазулы еді «Алла» деген,
Оны Тәңір таңба деп ем.
«Қолың сынғыр» деген едім,
Қарақшыны қарғап ерен.
Қолға түссе, жойғым келді,
Сол ұрыны сойғым келді.
Сол кез біреу сыбырлады:
«Ашуыңды қойғын енді.
Сабаңа түс, сабыр сақта,
Сүрінсек те, жаңылсақ та,
Көріп-біліп отырады,
Бәрі де аян Тәңір хаққа.
Жөнсіз жүрген салып ойран
Ұрың жаза алып қойған:
Орға құлап, қолы сынып,
Ұрлығынан қалып қойған.
Құдіретіне бір Алланың
Сенсең – сенің нұрланғаның.
Әлі ертең-ақ екі еселеп
Орны толар ұрланғанның.
Алла жолын ұғынбаған,
Қылмыс қылған зұлым, надан.
Жазасын бір тартпай қоймас», –
Періште екен сыбырлаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен болмасаң, кім болам?

  • 0
  • 0

Күлімдесең – күн болам,
Тұнжырасаң – түн болам.
Сен жоқ жерде, сүйіктім,
Мазам кетіп мұңданам.

Толық

Кемпір мен қызметші қыздар

  • 0
  • 0

Болды кемпір мазасыз да сабырсыз,
Жүре алмайтын дабырсыз.
Қызметші екі қызы бар еді,
Жіп иіріп ұзақ күнге тынбайтын.

Толық

Сен келдің де бағыма

  • 0
  • 0

Сен келдің де бағыма,
Туған айдай жарқ еттің.
Жарқ еттің де, жаныма
Сарқылмайтын нәр септің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар