Өлең, жыр, ақындар

Керқұла

  • 01.08.2020
  • 0
  • 0
  • 821
Секiлдi Керқұласы баяғы ердiң,
Өзiңнен, тұлпар күнiм, сая көрдiм.
Болдырған жануарым жайылсын деп
Жүгенiн сыпырып ап қоя бердiм.
Өр уақыт өзегiмдi өттi басып,
Сағындым, сәйгүлiгiм, жет қыр асып.
Жаяумын,
Кезi келген салтаттысы
Үстiме шаң-тозаңды кеттi шашып...
Керқұла,
Сағынтпадық қай ұлыңды,
Жүрмiсiң жәннат жерде жайылымды?
Құранды ер қыр арқанды қажап жүр ме,
Бос тартып жiберiп ем айылыңды.
...Арық қып алаң көңiл атырабын,
Сағыныш – саумал бұлақ жатыр ағып.
Керқұла қайта айналып бiр соқсын деп
Жүгенiн сылдыратып шақырамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала кез. Ауыл таңы

  • 0
  • 0

Бусанған белдер бұлдыр сағымға керiлiп,
Итарқа қидан итшiлеп шыққан жел үрiп.
Малын сау уға мамырлай басса жеңгейлер,
Бақташы жiгiт барлыға «бол!» деп демiгiп.

Толық

Жазғытұрым

  • 0
  • 0

Бұлың-бұлың күн өттi,
Бұлың-бұлың...
Серпiп тастап көңiлдiң шымылдығын,
Тарттық қырға!

Толық

Бұрымыңды жел өрген

  • 0
  • 0

Бұрымыңды жел өрген,
Бұтағы торғын, бұраң бел,
Бұлғаңдап шiркiн белеңнен
Бұрылып кетшi құлаңмен.

Толық

Қарап көріңіз