Өлең, жыр, ақындар

Керқұла

  • 01.08.2020
  • 0
  • 0
  • 717
Секiлдi Керқұласы баяғы ердiң,
Өзiңнен, тұлпар күнiм, сая көрдiм.
Болдырған жануарым жайылсын деп
Жүгенiн сыпырып ап қоя бердiм.
Өр уақыт өзегiмдi өттi басып,
Сағындым, сәйгүлiгiм, жет қыр асып.
Жаяумын,
Кезi келген салтаттысы
Үстiме шаң-тозаңды кеттi шашып...
Керқұла,
Сағынтпадық қай ұлыңды,
Жүрмiсiң жәннат жерде жайылымды?
Құранды ер қыр арқанды қажап жүр ме,
Бос тартып жiберiп ем айылыңды.
...Арық қып алаң көңiл атырабын,
Сағыныш – саумал бұлақ жатыр ағып.
Керқұла қайта айналып бiр соқсын деп
Жүгенiн сылдыратып шақырамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс пен өңнің арасы

  • 0
  • 0

Ақ жауынды төгiлген сый десек те,
Бұлтты күнмен көңiлдi үйлес етпе.
Тәнiм мызғып, дел-сал боп кеткен шақта
Қашып шығып келiп ем шилi өзекке.

Толық

Дыбыс қалғып, маң бозарып

  • 0
  • 0

...Дыбыс қалғып, маң бозарып,
Солық басып көлеңке,
Сап тыйылып даңғазалық,
Сабыр тапты кең өлке.

Толық

Алматы таңы

  • 0
  • 0

Ақ жауын жуған ақ бура басын тұр сүртiп
Алатау маңғаз қашанғы.
Ұйпа шаштарын ұйысып қалған бiр сiлкiп,
Үйелеп жатқан ұйқысын әрең ашады...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар