Өлең, жыр, ақындар

Алтуайт

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 399
Нартымен өртей салып мұң-қапаны,
Тұсынан Алтуайттың Күн батады.
Ымыртта күнбатыстан көшкен сәуле,
Маған бар көне шерді жырлатады.
Тұсынан Алтуайттың батады Күн,
Шалғайын алау шарпып шапанының.
Сәуленің түнге сіңген сілемімен,
Ай жаққа ұшып бара жатады үнім.
Алтуайт — аты жұмбақ жоталы қыр,
Баурынан күнде боздар боталы нұр.
О-дағы көкке ұмсынып қатып қалған,
Басына бермеген соң опа ғұмыр.
Ол ғашық көктегі Айға, мен де ғашық,
Күн семер соны сезіп, белден асып.
Қол жетпес қияларға көңіл сермеп,
Екеуміз қалғанбыз ғой жерде жасып.
Алтуайт.
Аты жұмбақ, заты жұмбақ,
(Атыңда аяулы әнге жақын ырғақ).
Ақыры Айға жетпес арманыңмен,
Сен шөгіп келесің-ау ақырындап.
Сен сіңіп кетесің-ау жерге мүлде,
Келместей, оралмастай енді өмірге!
Мен де ұшып, Айды құшып жоғалармын,
Тұсыңнан тағы бір Күн сөнгенінде.
Алтуайт...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәліксай. Мәди моласы

  • 0
  • 0

Мына ауаға тұнып қалған сықылды
Мәди-жырдың мәрт, тәкаппар бітімі.
Қына, тасқа сіңіп қалған сықылды
Жасановтың мылтығының түтіні.

Толық

Ағам айтқан...

  • 0
  • 0

Ол кезде сен де он бесте, мен де он бесте,
Құлын боп қосылып ек елден көшке.
Құлдыраң құлыншақ кез ұмыт қалып,
Өкінтіп түседі екен өлгенде еске.

Толық

Ит жылғы оқиға

  • 0
  • 0

Жер – батпақ, көк қымтанып ыс-шапанмен,
Жылап құр қоштасуда қыс шаһармен.
Көктемде Һақ Тағала Махаббатты,
Балқашқа аттандырды іс-сапармен.

Толық

Қарап көріңіз