Өлең, жыр, ақындар

Сені күттім — нені күттім?!

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 561
Сені күттім — нені күттім?!
Көңілге алаң кірді.
Жетегінде жел-үміттің
жан — жадау, жанар — мұңлы.
Сен келмедің.
Шермендемін —
жүрегім сызға оранып.
Соңғы үмітім сөнген менің,
Кеудеме күз қамалып...
Түн алмасты, күн алмасты,
Еңсемді езіп түрлі ой.
Кеудемді зіл мұнар басты —
Уайым боп кезіктің ғой.
Ерке күнім — серке күнім
басымнан кетті-ау ұшып.
Елесіндей ертегінің
көркем күн көкке ауысып.
Үзілді үміт.
Түңілдіріп,
сырт беріп, сырғығансың.
Өзгелермен күліп жүріп,
маған кеп бір жыларсың!
Сені күттім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір - ертегі

  • 0
  • 0

Ағараңдап елес кезді Ай астын,
Ақсораңнан құлады алып көлеңке.
Ақ қайыңға асылады жел ерке,
Елжіреп тұр, елбіреп тұр иен өлке.

Толық

Көне жырдың сілемі

  • 0
  • 0

“Қарқара бөрік кигенім,
Қайыңсап садақ игенім.
Қай жерде отыр жәудіреп,
Қарақат көзді сүйгенім?

Толық

Бектаудың анау бөктерін гүлді

  • 0
  • 0

Бектаудың анау бөктерін гүлді
бөкпе түн басып барады.
Қайтейін, мына өкпе құрғырды
алқынған кезбей даланы.

Толық

Қарап көріңіз