Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыры мол гүлімнің

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 489
Жүрегімнің төріне егіп,
Өсіріп ем бір нәзік гүл.
Саған ғана қидым сеніп,
Сақта, өзімдей ұғына біл.
Күте білсең гүл құлпырар,
Сыйлар сені жұпар леппен.
Көкірегіне бұлбұл қонар,
Болар ұяң мәңгі көктем.
Нақ, төрінен жүрегіңнің
Сайла дағы орын сәнді,
Жаңбыры боп сол гүлімнің,
Жасартып өт жанып мәңгі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күліп жүрші

  • 0
  • 0

Қабақ шыта қарай қалсаң, түн екен,
Кейігенің қара бұлтпен бір екен.
Әлде қалай ақ жарыла жүректен
Жымиғаның – бұлттан шыққан күн екен.

Толық

Магнолия

  • 0
  • 0

Құзында қыран жаңғыртса шыңды,
Қияда шұбап бұлт керуен көші.
Табиғат дарқан көрмесі сынды,
Сыңсыған ағаш қарт Кавказ төсі.

Толық

Нұрия

  • 0
  • 0

Қорғасын бұлт күннің көзін жасырып,
Ақ Еділге бозғылт тұман асылып...
Ақ қанат құс алып ұшты бір кезде
Таңертеңнен құйған жауын басылып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер