Өлең, жыр, ақындар

Тағдырымның өзі мен ең

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 847
Сыр аулаған кім едің?
Айсыз тымық түн едім!
Түн пердені ысырып,
Сәуле шашқан кім едің?
Сәуле шашқан кім едің?
Қыраулы құз шың едім!
Құздың мұзын еріткен
Күн нұры ма ен, кім едің?
Өтіп өмір тезінен,
Бәріне де төзіп ем.
Өткір күннің көзінен
Ғажап қуат сезінем.
Өткір күннің көзінен
Ғажап Қуат сезінем.
Жан төзімін сынаған
Тағдырымның езі ме ең!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Селқостық

  • 0
  • 0

Әдетінсіз өзіндік
Өмірге келген адам жоқ.
Сол көп әдет ішінде
Селқостықтан жаман жоқ.

Толық

Жалының екен-ау сенің

  • 0
  • 0

Шуақ сәт маған
көпсінер жан жоқ деуші едім,
Жасындай шағым,
жалының екен-ау сенің!

Толық

Айман-ай!

  • 0
  • 0

Ән салғам, Айман-ай деп, күн мен ай, — деп
Мені қой, Мұхаң өзі толғады-ай көп.
Зор жырға арқау болған Аймандардың
Шын ай боп бірі аспанға шырқады-ай кеп.

Толық

Қарап көріңіз