Өлең, жыр, ақындар

Көктеміне көңілдің шуақ шашқан...

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 652
Көктеміне көңілдің шуақ шашқан,
Басымды ием мен саған қуатты аспан.
Жүрегімнің түбіне жасырынған,
Қасиетті Тәңірім бұлақты ашқан.
Жыласам да, күлсем де қуат берген,
Шөліркеген жаныма суат берген.
Ризамын жаратқан бір өзіңе,
Жер Анамның төсінен тұрақ берген.
Өткен күндер мен сені сағынбаймын,
Шомылдырар шуаққа жанымды Ай-Күн.
Сарыала қаз саңқылдап кетсе ұшып,
Кетер бірге ілесіп сағым қайғы.
Өтті көктем, келді жаз күзіменен,
Жазғаным жоқ ешқашан ұзын өлең.
Тамылжыған табиғат жылап тұрды,
Қош айтысып ұзатқан қызыменен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз отызды барамыз ау еңсеріп

  • 0
  • 0

Әлде неге іштей ғана елігем,
Жүрегімді үнсіздікке телігем.
Күз келгенде құлазиды көңілім,
Аққу қаздай айдыннан жеріген.

Толық

Мен аңсаған ол көктем алыстады

  • 0
  • 0

Мен аңсаған ол көктем алыстады,
Тағдыр солай таңдарға табыстады.
Айдың көріп суретін су бетінен,
Арманыма қол создым ғарыштағы.

Толық

Мына өмір

  • 0
  • 0

Тегештегі отырғызған гүл сынды,
Аспан жақтан құйылатын нұр сынды.
Тым тұңғиық тұнып жатқан мұң сынды,
Мың қиялға бойлай берем бір сырлы.

Толық

Қарап көріңіз