Ғаппардың соңғы монологі
- 0
- 0
Кеудемнің қобыз мұңын тыңдап ғалам,
Мелшиіп қара тау тұр тіл қатпаған.
Кеудемде сағыныштың сазы еседі,
Жанымның терезесін мұң қаптаған.
Кеудемнің қобыз мұңын тыңдап ғалам,
Мелшиіп қара тау тұр тіл қатпаған.
Кеудемде сағыныштың сазы еседі,
Жанымның терезесін мұң қаптаған.
Күзгі жаңбыр жауып тұрды, күзгі шақ,
Жүрегімді жылтсын қайдан мұз құшақ.
Дала жатты сағыныштан жүдеген,
Төркініне жете алмаған қызға ұқсап.
Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі