Өлең, жыр, ақындар

Көктеміне көңілдің шуақ шашқан...

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 980
Көктеміне көңілдің шуақ шашқан,
Басымды ием мен саған қуатты аспан.
Жүрегімнің түбіне жасырынған,
Қасиетті Тәңірім бұлақты ашқан.
Жыласам да, күлсем де қуат берген,
Шөліркеген жаныма суат берген.
Ризамын жаратқан бір өзіңе,
Жер Анамның төсінен тұрақ берген.
Өткен күндер мен сені сағынбаймын,
Шомылдырар шуаққа жанымды Ай-Күн.
Сарыала қаз саңқылдап кетсе ұшып,
Кетер бірге ілесіп сағым қайғы.
Өтті көктем, келді жаз күзіменен,
Жазғаным жоқ ешқашан ұзын өлең.
Тамылжыған табиғат жылап тұрды,
Қош айтысып ұзатқан қызыменен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірліктің тілер түнегін

  • 0
  • 0

Тірліктің тілер түнегін,
Қайраты қайда жүректің.
Даламның әсем гүлі едім,
Жанымды неге мұң өптің.

Толық

Жетпеген арман

  • 0
  • 0

Ұяң бала, қалды ауылда ұяң қыз,
Ұмыт болған тәп-тәтті бір қиялмыз.
Тұншықтырған жөргегінде сезімді,
Балалықтың бал елесін жиярмыз.

Толық

Көңілімнің ақ жауыны жаумаған

  • 0
  • 0

Түстік жаққа барады ұшып қаз жылап,
Кеңістікті қанатымен қазғылап.
Сағыныштың салмағын сап сары күз,
Құлазыған қуаң тартты жазғы бақ.

Толық

Қарап көріңіз