Өлең, жыр, ақындар

Ешбір ісім болмаған нала-мұңмен

  • 02.10.2021
  • 0
  • 0
  • 306
Ешбір ісім болмаған нала-мұңмен,
Нелер есте сақталды бала күннен.
Ақ әжемнің құшағын сағындырар,
Қайран көктем, гүл жайнап, дала күлген.

Алты қырдың астында ауыл қалды,
Аға қалды, ақеділ бауыр қалды.
Қайран бабам аңсаймын сенен қалған,
Ат тұяғы тоздырған жауыр жалды.

Сағыныштың санамды мекен етіп,
Туған өлкем өсірдің сетер етіп.
Қиялыммен көгершін құсқа айналып,
Темір тордың үстінен кетем өтіп.

Жырға қосып атыңды жебейін бе,
Жыр моншағын көмейден терейін бе,
Ақша бұлтқа айналып Майлы саған,
Жанарымның жаңбырын себейін бе?!

Неге ғана сен жаққа алаңдаймын,
Бұрып тұрар бүйрегім саған дәйім.
Түсімде ылғи қол бұлғап тұрғандайсың,
Жұмақтағы аяулы анамдайын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктеміне көңілдің шуақ шашқан...

  • 0
  • 0

Көктеміне көңілдің шуақ шашқан,
Басымды ием мен саған қуатты аспан.
Жүрегімнің түбіне жасырынған,
Қасиетті Тәңірім бұлақты ашқан.

Толық

Көңілімнің ақ жауыны жаумаған

  • 0
  • 0

Түстік жаққа барады ұшып қаз жылап,
Кеңістікті қанатымен қазғылап.
Сағыныштың салмағын сап сары күз,
Құлазыған қуаң тартты жазғы бақ.

Толық

Күз жылайды төгілтіп жапырағын...

  • 0
  • 0

Шырқамақ боп тірліктің батыл әнін,
Өксік толып көмейге аһ ұрамын.
Артта қалған жылдарға жоқтау айтып,
Күз жылайды төгілтіп жапырағын...

Толық

Қарап көріңіз