Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырдан соң

  • 24.04.2019
  • 0
  • 0
  • 11068
Жалт-жұлт етіп, сарт-сұрт етіп жалт ойнап,
Жаздай жаңбыр жаумап еді — жұрт айғақ.
Бимаза жел аспан астын аралап,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.
Сол-сол екен дала нұрға кенелді,
Қара нөсер құйып ала жөнелді.
Ойнап еді бір топ бала ілкіде
Санын соғып, алақайлап,
Ал енді
Жаңбырдың мол селдетерін білгесін,
Жүгірісіп үйді-үйіне жиды есін.
Жоғалды бұлт
Жабыстырып үстіне
Шөпшілердің күнсіп кеткен жейдесін.
Су-су қылып бозторғайды, шымшықты,
Сілкінді де сұп-сұр аспан тыншықты.
Сахна — көк, шымылдық — бұлт сырылып,
Сығалады, нұрын сеуіп күн шықты.
Жұтты гүлдер нөсер суын, шуақты.
Жылғалардан жылжып қана су ақты.
Жаңбырдан соң күлімдеді табиғат
Жақсы баға
Алған бала
Сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бараққа

  • 0
  • 0

Туысқан бізде мықты ғой
Тарылған ниет-пейілден.
Туған жер болып шықты ғой
Мақаншы саған кейіннен.

Толық

Табиғат және мен

  • 0
  • 1

Табиғаттан қол үзу де — бір қайғы.
Күйбең тірлік қызығыңды ұрлайды,
Банкеттегі хрустальдің сыңғыры
Жапырақтың сыбдырына тұрмайды.

Толық

Жас кездегі кемшілігің жарты айып

  • 0
  • 0

Жас кездегі кемшілігің жарты айып.
Ұят екен түк бітірмеу қартайып!
Енді көрсем:
Арнасына сыймаған

Толық

Қарап көріңіз