Өлең, жыр, ақындар

Ол егіліп ішінен жылап тұрды...

  • 02.10.2021
  • 0
  • 0
  • 372
Ол егіліп ішінен жылап тұрды,
Тамшының тырсылына құлақ түрді.
Қызыл-жасыл әлемді мұңға бояп,
Сұм өмір, сырға толы сынап тұрды.

Бауыр деп елжіремес бауырына,
Сенбейді ол қауқылдаған қауымына.
Жатбауыр жапандағы жалғыз мұңлық,
Ұмытқан туып өскен ауылы да...

Бастайтын ізгілікке апаратын,
Жүректің жоғалтқандай шапағатын.
Анасы қара жерге алып кеткен,
Жанының жалғыз тамшы махаббатын.

Ол арқа сүйей алмас ағасына,
Бір Алла жалғандағы панасы да.
Ботадай көште адасқан боздайды кеп,
Бозарған бозінгендей даласына.

Жолаушы секілді ол жоқ қараған,
Тұсына кеудесінің шоқ қадаған.
Батпан мұң көкірекке кептеледі,
Ойының ормандарын отқа ораған.

Ол егіліп ішінен жылап тұрды...
Үніне үнсіз дала құлақ түрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, Арман–ай

  • 0
  • 0

О, арман-ай елесіңе арбалдым,
Шақырады таңғажәйіп таңдар мың
Ен далада жалғыз жортып түн қатам,
Менің бейбақ арманымды жалғар кім..

Толық

Қара түнді қақ жарып аласұрдым

  • 0
  • 0

Қара түнді қақ жарып аласұрдым,
Арғымағын көңілдің таң асырдым.
Алтын нұрын төбемнен себелетіп,
Құшағын ашты тағы жанашыр күн.

Толық

Тиянақ

  • 0
  • 0

Аспан көңілдің сейілмей қара бұлты мың,
Бұркелеп алды ақ жүзін нала күлкінің.
Бозала таңда,бозарған бордай көңілім,
Қағады әлсіз шық тұнған жара кірпігін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар