Өлең, жыр, ақындар

Ол егіліп ішінен жылап тұрды...

  • 02.10.2021
  • 0
  • 0
  • 406
Ол егіліп ішінен жылап тұрды,
Тамшының тырсылына құлақ түрді.
Қызыл-жасыл әлемді мұңға бояп,
Сұм өмір, сырға толы сынап тұрды.

Бауыр деп елжіремес бауырына,
Сенбейді ол қауқылдаған қауымына.
Жатбауыр жапандағы жалғыз мұңлық,
Ұмытқан туып өскен ауылы да...

Бастайтын ізгілікке апаратын,
Жүректің жоғалтқандай шапағатын.
Анасы қара жерге алып кеткен,
Жанының жалғыз тамшы махаббатын.

Ол арқа сүйей алмас ағасына,
Бір Алла жалғандағы панасы да.
Ботадай көште адасқан боздайды кеп,
Бозарған бозінгендей даласына.

Жолаушы секілді ол жоқ қараған,
Тұсына кеудесінің шоқ қадаған.
Батпан мұң көкірекке кептеледі,
Ойының ормандарын отқа ораған.

Ол егіліп ішінен жылап тұрды...
Үніне үнсіз дала құлақ түрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазу

  • 0
  • 0

Жазуға телмірем көмескі,
Ойларды парақтап мен ескі.
Шимайға толы бұл маңдайды,
Сүйіп бір жел есті.

Толық

Алтайдың алтын қанаты

  • 0
  • 0

Кеудесін ерлік кернеген,
Намысын жатқа бермеген.
Көк түріктердің ұрпағы,
Егескен сайын ерлеген.

Толық

Әнмен әрлеп өмірін жырмен өрген

  • 0
  • 0

Әнмен әрлеп өмірін жырмен өрген,
Кеудесіне тағынып гүлден өрден.
Кетті Ерағам аттанып жұмағына,
Ала алмай есебін күннен өлген.

Толық

Қарап көріңіз