Өлең, жыр, ақындар

Шыңырауда өсетін

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 435
Шыңырауда өсетін
шұғынығым,
Жүрегімнің «сен» деген сырын ұғын.
Мұқап мені жатса да бейопа күн,
Сезейінші
жаныңның
жылылығын.
Керегі жоқ
көңілің ылғалданған,
Бақытты боп өтейік
бұл жалғаннан.
Сарайыңды ашайын жарқыратып,
Жаманы жоқ,
кеудеде мұң қалғаннан.
Қарашығың жәудірер – жан сарайың,
Ындынымның,
өзіңсің – аңсары, Айым.
«Шұғынығым шыңда өсер – Ақзерім» деп,
Шың басына шығып ап
жар салайын.
Сезімімді қайтейін
ала қашқан,
Сырым осы
жасырмай саған ашқан.
... Аңылжыған дүние
алжастырды,
Көрінеді СЕН болып
маған АСПАН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалғаным ба мұң кешіп сілелеген?

  • 0
  • 0

Қалғаным ба мұң кешіп сілелеген?
Бұндай өмір тәңірден тілемегем.
Сен кеткелі жылжуда мимырт күндер,
Кездерім жоқ қайғы ішіп, жүдемеген.

Толық

Жұлдыздардың арасы мәлім маған

  • 0
  • 0

Жұлдыздардың арасы мәлім маған,
Сол жақтардан көресің тәлімді адам.
Сам жамырай бастайды, мен аттанам,
Қараңғыға сіңемін қалыңдаған.

Толық

Ымым шықпай

  • 0
  • 0

Ымым шықпай,
Дымым шықпай тұншықтым,
Жанарымда, жүрегімде мұң ... шық ... мұң ...
Қарашыққа қасіреттен тұрды қақ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар