Өлең, жыр, ақындар

Шыңырауда өсетін

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 354
Шыңырауда өсетін
шұғынығым,
Жүрегімнің «сен» деген сырын ұғын.
Мұқап мені жатса да бейопа күн,
Сезейінші
жаныңның
жылылығын.
Керегі жоқ
көңілің ылғалданған,
Бақытты боп өтейік
бұл жалғаннан.
Сарайыңды ашайын жарқыратып,
Жаманы жоқ,
кеудеде мұң қалғаннан.
Қарашығың жәудірер – жан сарайың,
Ындынымның,
өзіңсің – аңсары, Айым.
«Шұғынығым шыңда өсер – Ақзерім» деп,
Шың басына шығып ап
жар салайын.
Сезімімді қайтейін
ала қашқан,
Сырым осы
жасырмай саған ашқан.
... Аңылжыған дүние
алжастырды,
Көрінеді СЕН болып
маған АСПАН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нысана

  • 0
  • 1

Қызыққа толы сәнді өңір,
Сағына соны аңсадым.
Жайлауын іздеп сал-көңіл,
Есіме түсті бал шағым.

Толық

Жүйрік

  • 0
  • 1

Қиқулап келіп, соңынан дауыс естілді,
Үзіліп шыққан тұлпарың сонда кеш білді.
Өресін салып, бауырын жазды кеңінен,
Болаттай тұяқ аңырап келіп, төске ұрды.

Толық

Жанымнан шып-шып мұң шыққан

  • 0
  • 0

Жанымнан шып-шып мұң шыққан,
Мұң менің білем, несібем.
Сезімім нәзік қылшықтан,
Пернемді бассаң шешілем.

Толық

Қарап көріңіз