Өлең, жыр, ақындар

Шыңырауда өсетін

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 403
Шыңырауда өсетін
шұғынығым,
Жүрегімнің «сен» деген сырын ұғын.
Мұқап мені жатса да бейопа күн,
Сезейінші
жаныңның
жылылығын.
Керегі жоқ
көңілің ылғалданған,
Бақытты боп өтейік
бұл жалғаннан.
Сарайыңды ашайын жарқыратып,
Жаманы жоқ,
кеудеде мұң қалғаннан.
Қарашығың жәудірер – жан сарайың,
Ындынымның,
өзіңсің – аңсары, Айым.
«Шұғынығым шыңда өсер – Ақзерім» деп,
Шың басына шығып ап
жар салайын.
Сезімімді қайтейін
ала қашқан,
Сырым осы
жасырмай саған ашқан.
... Аңылжыған дүние
алжастырды,
Көрінеді СЕН болып
маған АСПАН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маң төбет еді Бөріала қораға сақ

  • 0
  • 1

Маң төбет еді Бөріала қораға сақ,
Арсалаңдап шығады бара қалсақ.
Бейшараны мінетін,
Көнетұғын,

Толық

Жетінші тыныс

  • 0
  • 1

Кекжең етті тым ерғашты
Ыңыршақ,
Иесі ерттеп, қойға мінбек құрым сап.
Майқанынан жарылайын деп тұр-ау,

Толық

Мен кеттім қияли боп, лақсаланып

  • 0
  • 0

Мен кеттім қияли боп, лақсаланып,
Жылт еткен бір нәрсені бақ санадық.
Көкжалқақ мұнар шалған мұңды әлемнен,
Жарады, жаным сені, тапсам анық.

Толық

Қарап көріңіз